अगम्य

कधीतरी अशी अचानक

जाग यावी अवचित पहाटे

धुंद गारवा मंद मारवा

वाटे मज कसे छानसे (1)

शीतल झुळुक वा-याची

सुखवे तनमनासही

क्षितीजापार कोर मंदशी

धूसरशा अंबरामधी (2)

पूर्वेला उगवतीपूर्वीचा

गोड नारिंगी नजारा

सल्लज्ज उषेचा रक्तिमा

अभ्रांतूनी धूसरलेला (3)

शांत मन शांत पवन

मी स्वतःला निरखू पाहे

माझी मी मलाच नकळे

अलगदसे उलगडू लागे (4)

अळवावरचे पाणी जग हे

वर्तमानावरती चाले

उगाच गुंता सोडवू पाहे

जग अगम्य आजि कळले (5)