आयुष्य
आयुष्य
आभाळाशी नाते माझे
मातीमध्ये पाय रोवूनी
समुद्रावरी हक्क सांगतो
लाटांवरती स्वार होऊनी
आयुष्यावर लगाम माझा
सुख दुःखाचे अर्ध्य देऊनी
एक एक हा श्वासही माझा
ह्या अश्रूंची किंमत घेऊनी
वाटेवरचे हर एक पाऊल
जपून टाकले वेळ पाहूनी
कठिण नव्हते मजला काही
कडवट अनुभव मोल देऊनी
संपेल कधीचे जीवन अपुले
थांबणार ना कुणा पाहूनी
जगून घ्यावे मना सारखे
सुख दुःखाचे गान गाऊनी
आयुष्य असे हे नसे स्वस्त ते
पडाल येथे खस्ता खाऊनी
माणूस जन्म, जो मिळे एकदा
करा सार्थकी किंमत देऊनी