आर्त प्रेमविराणी

उद्ध्वस्त प्रेमदुनिया

सारे विखरुनी गेले

छळतात काळजाला

हळवेच भास सारे

तो शांत नदीकिनारा

वाहती मंदसे वारे

वाटे तुझा इशारा

हळवेच भास सारे

ओसंडे हा प्रपात

आघात तनामनात

जलबिंदू या मनाला

छळतात काळजाला

ते प्रेमबंध विरले

नुरले आता तराणे

आता आर्त विराणी

दुःखार्त हृदयी गाणी

गोड वचने प्रेमाची

गेली अधरी विरुन

गोड तरल वचनांची

गेली आसवे झरुन

ये रे सख्या आता तू

पुसूनीच भूतकाळ

दोघे भविष्य घडवू

विरुनीच सर्व भास