नव वर्ष...
नव वर्ष...
प्राचीनं वर्षम् अधुना गच्छत् अस्ति।
वर्ष नवं पश्यतु आगच्छत् अस्ति।
चक्षुषि अर्धम् स्वप्नं त्यक्त्वा गच्छत् अस्ति।
तत्रैव किञ्चित् नूतनामाशाम् अपि दत्वा गच्छत् अस्ति।
किञ्चित् आम्ल-मधुरम् स्मरणं दत्वा गच्छत् अस्ति।
तत्रैव किञ्चित् नूतनम् करणस्य वचनं नयन् अस्ति।
अन्तिमक्षणं किञ्चित् अवशिष्टम् अस्ति अस्य वर्षस्यः।
गतः समय आसीत् किञ्चित् दुखस्य तु किञ्चित् हर्षस्य।
आगमनीया: स्वप्ना: स्वर्णमया: अधुना ये पूर्णियाः।
त्यक्त्वा प्राचीनम् अधुना नूतनं चयनीयः।
करोमि आशां वर्षे अस्मिन् सुख-दुख-भयकष्टेभ्यः मनः भवतु अनभिज्ञम् ।
मुखे सर्वेषाम् आगच्छेत् सदैव निर्मल-निश्चलम् स्मयनम्