વિરહની રાત

વિરહની રાત છે, મન છે ઉદાસથી આગળ

આ આદ્ર આંખો જુએ છે શું ભાસથી આગળ

ખફા થઈને એ પડખેથી થઈ ગયા ઊભા

ગ્રહી શક્યો ન હાથ પણ પ્રયાસથી આગળ

જીવનના માર્ગ પર ચાલ્યા કર્યો હું દૂર સુધી

તલાશમાં હું કશાની પ્રવાસથી આગળ

આ મૃગજળોથી સહેજ દૂર હશે જળ જેવું

હું એમ માનીને ચાલ્યો'તો પ્યાસથી આગળ

હું શોધતો જ સ્વયંને રહ્યો તિમિરમાં અને

લઈ ગઈ મને છાયા ઉજાસથી આગળ

આ લખવું કહેવું બધું છે કપોળકલ્પિત ને

કશુંક સત્ય છે વાણી વિલાસથી આગળ

હનીફ શબ્દના વિન્યાસનો નથી આ કસબ

ગઝલમાં હોય છે એક દર્દ પ્રાસથી આગળ