સરદારનું ગીત - ૩૪
સરદારનું ગીત - ૩૪
બારડોલી સત્યાગ્રહ-ર (ઈ,સ, ૧૯ર૮)
આપે આશિષ ગાંધીજી, જય હો ગુજરાત રે;
જઈ વલ્લભભાઈએ, કરેલ નિજ વાત રે,
ખેડૂતોની સભા રાખી, ચેતવણી અપાય રે;
કોઈ ન કરતાં ખેલ, મારી સાથે જરાય રે,
બિનજોખમનું કામ, હું લેનાર ન હાથ રે;
જોખમ ખેડવાં હોય, મારો એને જ સાથ રે,
આવેલી આ કસોટી છે, રાખવી યાદ વાત રે;
આપું વિચારવા માટે, મુદત દિન સાત રે,
જઈને અમદાવાદ, કર્યો ખૂબ વિચાર રે;
ને ગવર્નરને લખ્યો, પત્ર વિગતવાર રે,
આપી સલાહ તેઓને, ફરી થાય તપાસ રે;
લોકોને મળશે જેથી, ન્યાયનો અવકાશ રે,
મળ્યો જવાબ એનો નૈ, સાત દિવસ થાય રે;
બારડોલી પહોંચીને, ચર્ચા ખૂબ કરાય રે,
લોકોને સમજાવીને, કરાય સાવધાન રે;
એ ચાલે ન લડાઈમાં, જો કાચા હોય કાન રે,
સમજાવટ ને શાંતિ, માને ન સરકાર રે;
બળ વાપરવા માટે, રહેવું હોશિયાર રે,
સમજૂતિ કરી લોકો, નિર્ણય પર જાય રે;
બધી જ કોમના ટેકે, ઠરાવ એક થાય રે,
ખોટો અયોગ્ય અન્યાયી, વધારો આ ગણાય રે;
એટલે એક પૈસોય, કોઈએ ન ભરાય રે,
જૂનું મૂળ મહેસૂલ, જો માન્ય ન રખાય રે;
તો થાય ખાલસા-જપ્તી, માર્ગથી ન ડગાય રે,
લેવા જૂનું મહેસૂલ, કબૂલે સરકાર રે;
તૈયાર ભરવા લોકો, એ બિનતકરાર રે,
નક્કી આવું કરી લીધું, ને સંગ્રામ કરાય રે;
હોય જે નબળા લોકો, ઉત્સાહમાં રખાય રે,
**
કોમો વચ્ચે કરે મેળ, લોકોને સમજાવતાં;
ને સરકારનાં કોઈ, પ્રલોભનો ન ફાવતાં.
(ક્રમશ:)