સહુથી મોટો સ્ટેશન માસ્તર

જગત નિયંતાએ રચી પળમાં જગની સહુથી લાંબી રેલ,

ગામ શહેર રૂપી જોડિયા ડબ્બા માંડ્યો ગુડ્ડા ગુડ્ડીનો ખેલ !

સીટિંગ સ્લીપર ફર્સ્ટ ક્લાસ છે ;     

સેકન્ડ ને થર્ડ એ.સી.બેસાડી સુવડાવી દીધા,    

એમાં લખ ચોરાસી ! મૂકી હિંમતની ફિશપ્લેટ 

જોડીયા શ્રદ્ધાના સલેપાટ,

પ્રેમરૂપી એણે પાટા મુકીયા   

ભગાવતો ગાડી  સડસડાટ !   

વિશ્વાસના ખોડીને ફાટક ધરતો બત્તી લાલ,

અટકીજા અટકીજા મનવા અહીં તો હવે અટક !

કરમના રૂપિયાની લઇ ટિકિટ કહે સહુને આવો ;

સીટ નંબરે ગોઠવી બધાને પોતે વગાડે પાવો ! 

ટિકિટ સહુના ખિસ્સામાં પણ દેખે નહિ એને કોઈ,

મૂકે ઉતારી તુરત ગોતીને વગર ટિકિટજે કોઈ હોઈ !

અજબગજબની અદ્દભુત ગાડી,    

સંચાલક ખુદ એકજ સ્ટેશન,

કોનું ક્યારે એની સફરી નેયના જાણ સહેજ !

કરું નમી સલામ તનેતો, ભાવથી કહું,  

વિશ્વમ્ભર પડી ગઈ ખબર મને તો પાકી,    

તું છો સહુથી મોટો સ્ટેશન માસ્ટર.