રોષ અને વેદના
રોષ અને વેદના
આપણી પ્રેમની આ નાવમાં કાણું પડ્યું હતું,
મેં એને ખોબે ખોબે પ્રેમથી હરરોજ ભરયું હતું.
જાણું છું ભૂલ આપણા બંનેની સરખી હતી,
પણ સુધારવાનું એ કામ માત્ર મેં જ કર્યું હતું.
તારું ખોટું બોલવાની અને એ વાત છુપાવવાની,
આદતે રોજ મારા હૈયે વહેમનું બીજ રોપ્યું હતું.
વારંવાર મારું અને મારા પરીવારનું અપમાન કરવું,
આ સહન કરતાં કરતાં મારું ધૈર્ય ખુટી પડ્યું હતું.
"સરવાણી" બનીને આજે અંગાર એની પર તો,
મારો ગુસ્સો દડાની માફક તેની તરફ ગબડયું હતું.