પ્રકૃતિ

ખીલી ઊઠી પ્રકૃતિ, સોળે કલાએ તેજ ગતિમાં,

ઉષા ભળી મંદ ગતિએ,

પોતાની રીતિમાં !

વાય શીત વાયુ, આજ લયમાં તરંગે,

શીત ઠંડક અર્પે ધરાને ઉમંગે !

મંદમંદ વાયુમાં, ન્હાય આજ પુષ્પોને પર્ણો,

વિહંગ બેસીને ધરે, પુષ્પો,

પર્ણોને આજ કર્ણો !

આજ શુભ્ર વાયુ વાય ને

પ્રકૃતિ ડહોળે,

એમાં નવપલ્લવ, નાહી પોતાને ઝબોળે !

પ્રકૃતિએ ખીલ્યાં આજ

ઊંચા ઊંચા ગિરિશૃંગો,

કરે ગુંજાવર ગિરિશૃંગે આજ ભૃન્ગો !

નવોઢા સમ પ્રકૃતિ, જાણે

આજ પહાડો ચૂમે,

શીત વાયુ વેરી, પ્રકૃતિ આજ મસ્તીમાં ઝૂમે !