પ્રેમ

પ્રેમ..

 નથી પ્રેમ સમ અમૃત બીજું આ ધરાએ!

જ્યાં વરસે, ઝૂમે થઈ પુષ્પ , અર્પે પ્રભુ પ્રસાદી.

શબ્દ દ્વારા પ્રેમને શું સમજાવીએ કે માપીએ,

હૃદય જાણે છે પ્રેમને અને જગત રમતું પ્રેમથી.

નેહ નેહડો પ્રણય પ્રીતિ , શબ્દલીલા પ્રેમની

સમર્પણના એ હેતથી , આત્મ સૌંદર્ય પામીએ.

વ્યોમથી છે જ વાત ઊંચી, મમતાની મૂરત માવડી

દીપકમાં જલતી જ્યોતિ , પરમ ઉજાશી માવડી

પ્રેમછે બસ અનુભૂતિ , ભીંજવી જ જાણે હૈયાં સજન

સાકરનો સ્વાદ વર્ણનથી કદી ના ખીલે,

પ્રેમમય ઈશ્વરથી ભલા આ જગ નભે.

વેરાયાં વહાલ વસુંધરાએ ,અહો નમું રાધા- મીરાં!

વિરહ મિલન કે  હર્ષ -વ્યથા, પ્રેમ રસ નિત ઉરે ઝરે.

રમેશ પટેલ(આકાશદીપ)