જ્યારથી જોયો કિનારે

જોઈને ન્હાતા તને આ ઝરણાં ઝરતાં થઈ ગયા,

ત્યાંરથી આ પથ્થરો પણ જો પીગળતા થઈ ગયા.

કેટલા! વ્હાલા હતાં આ સ્વપ્ન મારી આંખના;

ઊંઘ શું ઊડી ! સવારે એ રઝળતા થઈ ગયા.

ક્યાંક તો હદયે મળ્યો છે સ્પર્શ તારા હૂંફનો;

એટલે આ લાગણીના શબ ધબકતા થઈ ગયા.

 

જ્યારથી જોયો કિનારે આભના એ ચાંદને;

શાંત મોજા આ હદયના જો ઉછળતા થઈ ગયા.

આમ સર્જક ક્યાં હતા એ કોઈના પણ કામના;

વર્ખ સોનાનો ચડ્યો શું કે અમસ્તા થઈ ગયા.