જેવો પ્રેમ છે

જે પૂરો ના થ્યો કદી વનવાસ જેવો પ્રેમ છે;
આવડ્યો ના જે કદી અભ્યાસ જેવો પ્રેમ છે.

વ્હાલની કાયમ નદી છલકાવી સાગરમાં છતાં,
આંસુઓની બુંદમાં ખારાશ જેવો પ્રેમ છે.

જાય વિતી જ્યાં સદીયા જે સમજતા આ યુગે;
કોઈ મોટો ગ્રંથ ઉપન્યાસ જેવો પ્રેમ છે.

વાસના કેવી પ્રબળ જન્મે હદયમાં એ ખુણે,
પામીને ઝરણાં બુઝે ના પ્યાસ જેવો પ્રેમ છે.

લાગણી ઓઢી ફરે સર્જક હદય પર રોજ જે,
કોઈ ગમતો રેશમી લિબાશ જેવો પ્રેમ છે.