ફૂલ અને કાંટો

હાથ લંબાવ્યો અને પાછો થયો,

રંગ મુખનો ત્યાં જુવો ઝાંખો થયો,

મૂલ્ય જાણે, છે અહીં દેખાવનું !

ચોર નો’તો, તોય શક પાકો થયો,

પાડવાને વટ ઘણો મથ્યો અહીં,

કૈં કરી શક્યો નહીં, બાઘો થયો,

ભાગતો આઘો ડરી જેના થકી,

એ પળો સંગે હવે નાતો થયો,

કેમ ‘સાગર’ આમ આગળ જૈ શકું,

ફૂલ માની ત્યાં ગયો, કાંટો થયો.