મિલન
મિલન
નજર કરી લે એકવાર બસ,
એકવાર તો થાય મિલન.
સમયના અદભુત આ નગરમાં,
ક્ષણ એકે સર્જાય મિલન.
'હું' બોલું કે 'તું' પહેલા,
જો કરીએ તો મુંઝાય મિલન.
મૌન હોઠોનો હસતો મારગ,
સ્મિતથી વર્ણવાય મિલન.
ન પલકે પાંપણ આ અધીરી,
આંખોથી છલકાય મિલન.
કપરી પ્રતીક્ષા સમાપ્ત થાયે,
ઉંમગમાં પલટાય મિલન.
એકલતાનો કોરો કાગળ,
સંવેદને લખાય મિલન,
બે ડગલાં બસ આગળ વધ હવે,
'તું' આવે તો થાય મિલન.