માણસાઈ
માણસાઈ
આમ તેમ હું રઝળુ છું
ને સતત એને શોધું છું,
આછી પાતળી દૂર કે નજીક
એ મને ક્યાંય દેખાતી નથી,
મને જાણ ન હતી કે
એ ક્યાંક ખોવાઈ છે,
પણ ગઈ કાલે મોડી રાત્રે
કુતરો સ્હેજ ભસ્યો, ને હું
લાકડી લઈને તૂટી પડ્યો,
પછી ઊંઘ ન આવી મને,
હું પથારીમાંથી ઊઠ્યો,
બારીમાંથી નજર કરી,
એ હજુય ઘરની સામે,
ફળીયામા બેઠો હતો,
ને કણસતો'ય હતો,
કાળી શાલ ટોપીના કારણે,
એ ચોર સમજીને ભસ્યો હશે,
ભાન થયું હવે મને
કે હું કૂતરો નથી,
હા હું માણસ છું,
ને મારી માણસાઇ ખોવાઈ છે.