કરામત

થપ્પો કરે પ્હોં ફાટતા જ રવિ, સંધ્યાએ છૂપાઈ જાય !

અંધારે રમે ચાંદો ને તારા, આભે અજવાળું થાય !

કુશળ રંગરેજ છે મારો ઈશ્વર, પ્રકૃતિને રંગી અનેરી !

મેઘધનુષની રંગોળી પૂરી, નભમંડળ ઉજવે દિવાળી !

ઝાડ લીલાં, લીલાં ખેતર, ફળ-અનાજ કેવાં અનોખા !

છોડ પર ઊગે ફૂલો સુંદર, રંગ ને મહેંક કેવાં અનોખા !

રાત-દિવસ, ઋતુઓ ત્રણ, અદ્ભૂત આપે સંવેદના !

ખારો દરિયો, મીઠી નદી, જળ બેઉનાં અનોખા ! 

પૂનમે ભરતી, અમાસે ઑટ, ઈશ્વરનો અનોખો અજુબો !

આભલે જડ્યાં નવલખ તારા, ગ્રહો, નક્ષત્રોનો ચંદરવો !

ના પામી શકું પ્રભુ તારી કરામત ! તું કેવો કુશળ કારીગર !

શૃંગારભરી સૃષ્ટિ સજાવી, કલ્પના સર્જનહારની અકળ ! 

ઊંચા પહાડો, ઊંડી ખીણો, સુગંધ પવિત્રતાની માટીમાં,

દસે દિશા દીસે રંગીન, જાણે છાંટી પિચકારી બ્રહ્માંડમાં !

વરસે જળ, તૃપ્ત ધરા આખી, જીવમાત્ર થાય તૃપ્ત !

ઊગે ધાન, ધરાય જીવ, અસીમ કુબેરભંડાર અખૂટ !