જગતનો જગદીશ

સુતો છે ઓઢીને આસમાની રજાઇમાં એને ઉગાડવો છે

અઢીસો મણની તળાઇ ઓઢી સુતેલ રસ્તો જગાડવો છે

તમે જો આવો અમારે આંગણે, બની નવોઢા સજી ધજીને

વળી વળીને એ ઓરડાને હજુ અમસ્તો સજાવવો છે

કરી ઉભો એક એક દિલમાં ઉજાસ સાથે ઉમંગને પણ

હ્રદય ઝરૂખે ફરી એ પાછો દિપોત્સવને મનાવવો છે

ગલી ગલીમાં ફરી ફરીને નમે છે, માનવ થયો નમાલો

હવે જગાડી એનું જ ગૌરવ, એ ઇશને ખોળે રમાડવો છે

વિચારજો, આ હ્રદય રમાડીને જઇ શકો છો તમે તમારું !

હવે તમારા જગતનો જગદીશ આજ એને બનાવવો છે