એને ક્યાં લાંચ આપી શકાય છે

કડવી વાતોથી રોજ દિલ ઘવાય છે,

કોઈ મલમથી પણ ક્યાં એ ઘાવ રૂઝાય છે !

ક્યારેક પોતાના જ બની જાય પારકા,

ત્યારે માનવી મનમાં ઘણો મૂંઝાય છે,

બકરું કાઢતાં ઊંટ પેસે છે,સમસ્યા રોજ આવે,

સમસ્યાઓને ક્યાં લાકડી મારી કાઢી શકાય છે !

ખુશી હજી મળવા આવે ત્યાં ઉદાસી બહાર જ ઊભી હોય,

આમ ખુશીના ગીતો ક્યાં રોજ ગવાય છે !

કહેવા માટે તો ઘણી હોય છે વાતો,

પણ આમ એને શબ્દોમાં ક્યાં રજૂ કરી શકાય છે !

કહેવા ખાતર તો ઘણાંય પોતાના હોય છે,

પણ આંખોની પીડા એનાથી ક્યાં વાંચી શકાય છે !

હોય જે હૈયે એને હોઠે ક્યાં લાવી શકાય છે !

હોય જેના માટે અઢળક પ્રેમ એને ક્યાં રોજ મળી શકાય છે !

વારંવાર રૂઠે છે આ ભાગ્ય મારું,

એને ક્યાં લાંચ આપી મનાવી શકાય છે !