Bindya Jani
Tragedy
થયું કુટુંબ વેરવિખેર,
અણસમજની દિવાલથી,
ભાંગી છે ઈમારત મનની,
બંધ થયા દરવાજા દુ:ખથી.
દીવડો પ્રગટાવ...
હું ઝૂલાવું મ...
કોઈ કહેશો મને
"લગ્ન"
માગું છું
આતમની અનંતયાત...
કોરા કાગળ પર
દોડ્યો
સનમ
આવી રે ભાઈ વસ...
કંઈ તો નવું બહાનું બોલાવવાનું આપો, સરનામું એ જ થોડું પુછાય છાશવારે? કંઈ તો નવું બહાનું બોલાવવાનું આપો, સરનામું એ જ થોડું પુછાય છાશવારે?
છું આઝાદ છતાંયે ગુલામ છું, લાગણીઓએ જાત નચાવી છે. છું આઝાદ છતાંયે ગુલામ છું, લાગણીઓએ જાત નચાવી છે.
પ્રેમ, હર્ષ, શોક, લાગણી અને દર્દ; બધું કાગળ પર ઉતારવા કવિ થયો છું. પ્રેમ, હર્ષ, શોક, લાગણી અને દર્દ; બધું કાગળ પર ઉતારવા કવિ થયો છું.
અાંસુ બટકણા હોતા નથી....! અાંસુ બટકણા હોતા નથી....!
જીંદગીની ઢળતી સાંજે વિચારું, સાથ તારો આ સફરમાં છે હજી. જીંદગીની ઢળતી સાંજે વિચારું, સાથ તારો આ સફરમાં છે હજી.
આ સફેદ પાલવમાં સંચિત છે રંગીન સ્મૃતિઓ..ભુતકાળની આ સફેદ પાલવમાં સંચિત છે રંગીન સ્મૃતિઓ..ભુતકાળની
દરદ, પ્રેમ છે આ ગઝલમાં, છતાં કૈક એમાં મરમ છે. દરદ, પ્રેમ છે આ ગઝલમાં, છતાં કૈક એમાં મરમ છે.
બાગ બન્યો વેરાન જિંદગીમાં એ પછી બાગ બન્યો વેરાન જિંદગીમાં એ પછી
હમશકલ મળ્યા છે અમને ઘણાં, હમદર્દની નથી કોઈ કદી નાત થતી. હમશકલ મળ્યા છે અમને ઘણાં, હમદર્દની નથી કોઈ કદી નાત થતી.
ફરી એકવાર એણે આપેલું સ્મિત લીધું પાછું ફરી એકવાર એણે આપેલું સ્મિત લીધું પાછું
ખાલી કરી હૃદયને ભલે તું જતી રહી, દિલમાં હજી સુધી એ જગા મેં ભરી નથી. ખાલી કરી હૃદયને ભલે તું જતી રહી, દિલમાં હજી સુધી એ જગા મેં ભરી નથી.
જિંદગીથી મોત આ વગદાર છે. જિંદગીથી મોત આ વગદાર છે.
મોંઘવારી ભૂખને ભરખી ગઈ, રોજ ચૂલે વેદના રંધાય છે. મોંઘવારી ભૂખને ભરખી ગઈ, રોજ ચૂલે વેદના રંધાય છે.
'વણઝારાની જેમ કેટ કેટલું ભટક્યા તોયે, ક્યાંય ઠરીને ઠામ ન થઇ શક્યા અમેતો.' જીવનમાં ઠેર ઠેરની ઠોકર ખાધ... 'વણઝારાની જેમ કેટ કેટલું ભટક્યા તોયે, ક્યાંય ઠરીને ઠામ ન થઇ શક્યા અમેતો.' જીવનમા...
ગ્રહણ પડછાયાનું ! ગ્રહણ પડછાયાનું !
હોય છે ઘણાને ઘણા દુઃખો જ્યાં મારા દુઃખોનું કોઈ મૂલ્ય નથી, પણ હું તો મારા પ્રત્યેના તારા મુખ પરના સ્મ... હોય છે ઘણાને ઘણા દુઃખો જ્યાં મારા દુઃખોનું કોઈ મૂલ્ય નથી, પણ હું તો મારા પ્રત્યે...
સાચું બોલું તો તું હજુએ એટલી ગમે છે પ્હેલી રાત સમી... પણ આ આડંબરથી તું મારા જીવનમાં ક્યાં ક્યાં નથી ... સાચું બોલું તો તું હજુએ એટલી ગમે છે પ્હેલી રાત સમી... પણ આ આડંબરથી તું મારા જીવન...
રડતાં હોય ભલેને હ્રદય ગમે તેવા, છતાં ચહેરે સ્મિત સજાવવું પડે છે. રડતાં હોય ભલેને હ્રદય ગમે તેવા, છતાં ચહેરે સ્મિત સજાવવું પડે છે.
સુખ અને દુ:ખ એ તો ઋતુઓ ના ફેરા... આવે ને જાય એનો બોજો ના રાખવો... ઊછળતાં પડતાં આ જિંદગીના મોજા... સુખ અને દુ:ખ એ તો ઋતુઓ ના ફેરા... આવે ને જાય એનો બોજો ના રાખવો... ઊછળતાં પડતાં આ...
તું મને યાદ કરવાની રમત રમે છે, કે કદાચ હું તને ભૂલી જવાની રમત રમું છું. તું મને યાદ કરવાની રમત રમે છે, કે કદાચ હું તને ભૂલી જવાની રમત રમું છું.