ઘટ રહે સદા પ્રજ્વલિત

પ્રગટાવું પ્રભુ દીપ,

પામું તુજને સમીપ,

ઝગમગાટ તારા તેજનો,

ને હુંફ તો ખરી જ !

સચરાચર આ વિશ્વ,

વસે કેટલાંય જીવ,

બુધ્ધિજીવી ઘડ્યાં માનવ,

મારું કેટલું સદનસીબ !

માનવ મળ્યું શરીર,

તુજ સમક્ષ હું ક્ષીણ;

નતમસ્તક થઈ પ્રાર્થું,

મુજ મનને કરજે અવિચલ; સ્થિર,

મનથી મટે તમસ

ચિત્તમાં સદા તારું ગીત

જલી રહી જે જ્યોત દીપમાં

મુજ ઘટમાં ય સદા રહે પ્રજ્જવલિત !