એ તો સપનું હતું

ચંદ્રની શીતળતામાં જોયેલ સ્વપ્નો

સૂરજની આગમાં બળી ગયા,

વસંતના આગમને ઉગાવેલા સ્વપ્નો

પાનખરના આગમને ખરી પડ્યા,

ફૂલોનો હાથ ઝાલ્યો હતો ડાળીઓએ,

ડાળીઓનો હાથ છૂટતા ફૂલ બની એ ખરી ગયા,

સરિતાની સહાયથી સમંદરમાં ભળતું જલબિંદુ બની,

ધૂળ સાથે મળતા એ સૂકાઈ ગયા,

સપનાઓની રંગીન દોરીથી આકાશે ઊડતો હતો કલ્પનાનો રંગીન પતંગ,

હકીકતની હરીફાઈથી એ પટકાઈ પડ્યા,

કલ્પનાની પાંખો વડે આકાશે ઊડતા હતા એ વિમાન બની,

આત્મવિશ્વાસનું ઇંધણ ખૂટ્યું ને નીચે પટકાઈ ગયા,

એ તો સપનાં હતા માર અંધારી રાતના,

અજવાળું થતા એ અદ્ર્શ્ય થઈ ગયા,

સપનાઓ હતા મારા દર્પણ જેવા,

હકીકતની અથડામણથી એ તૂટી ગયા,

શમણાંઓ હતા સાવ રૂ જેવા હલકા,

હકીકતના વાયરા સંગ એ ઊડી ગયા,

શમણાંઓ હતા મારા સાવ રેતમાં પડેલા પગલાં જેવા,

અલ્લડ દરિયાના મોજા આવીને એ તો ભૂસી ગયા.