ચિત્કાર
ચિત્કાર


કરી ઊઠ્યું મન,
આજ ફરી ચિત્કાર
ચમક્યા ફરીથી
એ જ સમાચાર
નિર્દોષ બાળા થઈ
વાસનાનો શિકાર !
કેવી આ વિકૃતિ ?
આ જ છે ભારતીય સંસ્કૃતિ !
ના કોઈ લાજ-શરમ
ના ઈશ્વરનો ડર !
શા માટે ?
કુમળાં મન ને તન
રોજ-રોજ પીંખાય છે !
હવે,થશે ફરીથી
કેન્ડલ માર્ચ,
માણસાઈ આવશે,
જગમાં બહાર
ન્યાયનો થશે પોકાર
પણ,
એ કુમળો છોડ
સજીવન થાશે ?
ઘાયલ આત્મા
શાંત થાશે ?
વાંક શું એનો ?
ન ઓળંગી
લક્ષ્મણરેખા
ન તોડ્યાં એણે,
સમાજનાં નિયમો
તોયે ભરખી ગયો
દાનવ એને,
બળાત્કારનો !
ઓ, સમાજના ઠેકેદારો
કોઈ તો ઉત્તર આપો !
ક્યાં ખખડાવવો,
ન્યાયનો દરવાજો !