આંખોના ભીનાં ખૂણા

કેટકેટલા ભાર લઈને ફરવાનું 

માથા પર.. 

જરાક આ સંબંધમાં 

હળવું કોઈ એક નાનકડું

વેકેશન આપ.. 

ભીતર અફળાતા 

ખાલી સગપણને હકીકતથી 

વાકેફ કર.. 

એકલતાના 

ખાબોચીયે વિખૂટાં પડેલાં,

એ સમજણનાં વાદળો 

સાથે મુલાકાત કરી આપ.. 

રાતભર ઊંઘ નથી આવતી,

આવી કોરી આંખોમાં,

થોડા સપના ભરી આપ..

હે ઈશ્વર..

બસ હવે આ ભાર

સહન નથી થતો..!