నువ్వు వస్తావని
నువ్వు వస్తావని
ఇసుక జారిపోతుంటే
అరచేయి ఎంతలా దుఃఖిస్తుందో తెలియలేదు కానీ
నువ్వు కరిగిపోతుంటే
నవ్వు చీకటౌతోంది
పక్కన్న నువ్వునప్పుడు
ఎలా ప్రవహించానో నదిలా
లేని రెక్కలతో ఎలా విహరించానో విహంగంలా
ఇప్పుడు ఈ దూరపు పువ్వు పూసినప్పుడు
ఇద్దరి మధ్యా
వసంతం కాలిపోయినట్టుంది
కళ్లకు కాటుక ఎక్కువైనట్టు
కలలన్నీ నల్లబడిపోయాయి
దాగుడుమూతలు నిత్యమైనట్టు
ఆశలు కనిపించడం మానుకున్నాయి
సరే వస్తా....
ఇలా ఎన్నిసార్లో
మనమధ్యన దూరం దగ్గరైనా కలుసుకున్నాం కదా
అదే ఆశతో ......
వద్దామనే వుంది
నువ్వూ వస్తావనే వుంది