అసమర్థుని జీవితం

నాలో నేనే నాతో నేనే..

ఎవరికీ చెప్పుకోలేని బాధ నాలోనే సమాధి చేస్తున్నా...

ఈ బాధ ఎవరికీ పంచలేక...

అందరికి దూరంగా ఈ ప్రపంచాన్ని వదిలేసి పారిపోవాలనిపిస్తుంది...

కానీ...

వెళ్ళలేని అశక్తురాలిని...రెక్కలు విరిగిన భావాన్ని...

అందరూ ఉన్నా...

ఎవరూ లేని అనాధలా అనిపిస్తుంది...

ఏం తోచని అయోమయంలో...

ఈ లోకంలో నాకంటూ ఎవరూ లేని ఏమి లేనిదాన్ని...

ఏ సంతోషం లేదు...

ఏ ఆనందాల హరివిల్లులు లేవు...

అలా అని... ఏ సంతోషం కోసం వెతకాలని లేదు...

తప్పుల తడకలతో తడబడిన అసమర్థ జీవితం...

సంతోషం ఎక్కడ దొరుకుతుందో అక్కడికి పారిపో అని బుద్ధి చెపుతుంటే...

మనసు ఇంకా బందీకాన బంధాల బలహీనతలో

కొట్టుకుపోతుంది...