வாழ்விடம்

மண் உருண்டைகள் கொண்டே

அன்னையும் தந்தையும் உருவாக்கிய

அண்ணன் அக்காள் தம்பி தங்கையென

அறுவரும் பிறந்தோம் முட்டைகளில் இருந்தே !

அன்னையும் தந்தையும் உணவு தேடிச் செல்கையிலே

கவனமாய் தானிருந்தே வேடிக்கை பார்க்கிறோம் -

எம்மைத் தாண்டிச் செல்லும் மனிதர்களையே தான் !

எம் வாழ்விடமாம் காடு மரமெலாம் உங்களாலே அருகி வர

மானிடர்களே ! உங்கள் வாழ்விடத்தில் வாழவே

நாங்களும் வந்துள்ளோம் !

உங்கள் சுயநலம் நன்கறிந்த போதும்

மோதிப் பார்த்திட துணிந்தோம் !

எம் நிலை உமக்கும் வர - நாட்கள் அது

வெகு தொலைவில் இல்லை !

எண்ணிக் கொண்டே இரு -

நெருங்குகிறது உமது அழிவுக் காலம் !