மழைக் காதல்

ஏகாந்தம் எங்கும் சூழ

முன்னந்திப் பொழுதும்

இருளாடை சூடியே

ஆவலுடன் காத்திருக்க

அந்த காத்திருப்பிற்கு

நானும் துணையானேன் !

காத்திருப்பும் கரைந்து

எதிர்பாரா நொடிதனில்

பிரசன்னமான மழைத்துளியில்

கரைந்தே போன என்னை

சட்டென உயிர்ப்பித்தது

ஜன்னலோர மழைச் சாரலாய் !

பட்டுத் தெறிக்கும்

மழைத்துளிகளை ஏந்திட

கரம் நீட்டி நிற்க

எனையறியா நொடிதனில்

எந்தன் மனம் களவாடியது

நாசி தொட்ட மண்மணம் !

கரத்தில் தஞ்சமடைந்தது

மழைத் துளியோ

உள்ளமும் கொள்ளை போனது

கண்ணிமைக்கும் நொடியோ -

எந்நாளும் வற்றா ஊற்றாய்

இந்த மழைக் காதல் !