प्रियतमा
प्रियतमा
तुझी आठवण आली
की डोळे आपसूकच
ओले होतात .
तुझ्या स्वप्नांच्या जगात
मला क्षणभर तरि
घेऊनी जातात.
तुझे आणि माझे बोलणे
किति छान होते
प्रेम की मैत्री माहीती नाही
पण जीवाच्या जवळ नाते होते .
आज भूतकाळात डोकावून पाहिले , तर
काळीज कापरें होत आहे.
तुझी शपथ डोळे
फक्त अश्रू गाळत आहे .
तूला परत कोणत्या
तोंडाने बोलावू?
तू तर तेथेच आहे ...
मी च वाटते दोन
पावले पुढे निघुनि आलो .
देउनि स्वप्ने तुझ्या
टपोऱ्या डोळ्यांत.
दूर निघुनि गेलो .
पण एक मात्र
नक्कीच सांगतो
तुझी कमी नेहमीच
सलेल जिवाला.