નિર્દોષ હાસ્ય (મારું બાળપણ)

ઘરનાં બધાં ખૂણે ખૂણા

ઘડીવારમાં જ ફરી વળી.

ઢીંગલી ઢીંગલા સઘળાં રમકડાં

એ ઉથલ પાથલ કરી રહી.

સફેદ બેદાગ ચાદર ઉપર

ચિત્રો નવાં ચીતરી રહી.

જાણે કોઈ વિધવાના જીવનમાં

એ કેટલાંક રંગો પૂરી રહી.

ઘરની ચારેય દીવાલો પર

પેન પેન્સિલથી મથી રહી.

નાજુક નમણા હસ્ત વડે જાણે

એ કોઈ કિતાબ લખી રહી.

કાલી ઘેલી ભાષામાં એ

ગીતો મજાના ગાઈ રહી.

શું ખબર એના અંતરની વાતો

કોને એ સંભળાવી રહી.

દિલના છલોછલ હેતથી

નાના ભાઈને ઝૂલાવી રહી.

નવા નવા હાલરડાં ગાઈને એ

નાના બાળને સુવડાવી રહી.

મમ્મીની વા'લી પપ્પાની લાડકી

ઘરને આખા ગુંજાવી રહી.

પાંપણે સપનાંના તોરણને

ચહેરે નિર્દોષ હાસ્ય સજાવી રહી.

મારા આ શબ્દો થકી દરેકને

હું અતીતની યાદ અપાવી રહી.

સુંદર શબ્દોના સંગાથે 'અંજુ'

બાળપણ મારું બતાવી રહી.