અંતરની આરાધના

તારી સાથે એવી તો હળીમળી ગઈ,

કે ખુદને મળવાની ચાવી મળી ગઈ !

હોઠ ભલે ને હોય બેયના ચૂપચાપ,

ભાષા બેબુઝ આંખોની કળી ગઈ !

જમાનાએ શુ પાયું મને શું ખબર?

હું તો અમૃત સમજીને ગળી ગઈ !

તે મને એવી રીતે અપનાવી લીધી,

ગંધ હવામાં ભળે એમ ભળી ગઈ !

જેને બહાર ગોતી ગોતીને હું થાકી,

વસ્તુ અમુલખ ભીતર જડી ગઈ !

પાંપણો ઢળી'તી નીરખીને તુજને,

તો આરાધના અંતરની ફળી ગઈ !

તુજ "પરમ" સ્નેહ મલકે સ્મિતમાં,

ને આંખ "પાગલ" પ્રિતમાં ઢળી ગઈ !