કિરદાર

રોજ સવારે એક નવો પડદો ઊંચકાય,

ને રોજ નવા જ કિરદારનો આરંભ થાય !

દુઃખી હોય કે સુખી જે જન મળે મને સામું,

એને અનુરૂપ મારામાં કિરદાર રચાય !

મળે કોઈ સૂકા વેરાન રણ જેવો આદમી,

જાત મારી ઝાકળના કિરદારમાં ભીંજાય !

આવી જાય કોઈ અચાનક સરોવર જેવું,

કિરદાર મુજ આત્માનો લાગણીમાં ડૂબી જાય !

મળે જો આકાશ ઊડવા માટે મારી પાંખોને,

કિરદાર મારો કબૂતર થઈ ઊડી જાય !

મંઝિલ વગરનો રસ્તો છે આખી જિંદગી,

કિરદાર મારો મુસાફરની જેમ હાલ્યો જાય !

ને હાલતા હાલતા ભાળ મળે જો ખુદની,

તો કિરદાર મારો જ ખુદ ખુદા બની જાય !

ને ખૂલે પછી બારી એક બંધ ભીતર તરફ,

બંધ આંખે કિરદાર બધા જ અદ્રશ્ય થાય !

"પરમ" નેપથ્યમાં સંઘરાયા રહસ્ય સઘળા,

કિરદાર એક "પાગલ" નો મનમાં મલકાય !