ଜିନ୍ଦଗୀ ଔର ମୌତ ଉପରଓ୍ଵାଲେ କି ହାଥ ମେ ହୈ ଜହାଁପନା

   ମୁଁ ଥିଲି ସୁପର୍ ଷ୍ଟାର୍ , ନା ନା ହଲିଉଡ , ବଲିଉଡ , ଓଲିଉଡରେ ନୁହେଁ । ସେସବୁ ଦୁନିଆରେ ଯଦି ମୁଁ ଷ୍ଟାର୍ ଥାଆନ୍ତି ନା , ତେବେ ମୁଁ କଣ ' ଆରତୀ ' ହେଇ ରହି ଥାଆନ୍ତି କି ? କେଉଁ ଅପ୍ସରା ଉର୍ବଶୀ କି ରମ୍ଭା ମେନକା ହେଇନଥାନ୍ତି ? 

 କିନ୍ତୁ ରାଣ , ମୁଁ ସତରେ ସୁପର୍ ଷ୍ଟାର ଥିଲି । ଆମ ମୋଲିଉଡରେ । ବୁଝି ହେଲାନି ? ଏଇ ମ, ଆମ ମୁନିସି ପାଲିଟି ମିଡିଲ ସ୍କୁଲର ଡ୍ରାମାଦଳରେ । ଆଉ ଯେମିତି କ୍ରେଜ ଥିଲା ନା , ରାଜେଶ ଖନ୍ନା , ଅମିତାଭ , ସଲମାନ୍ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଟକ୍କର ଦେଲାଭଳି । ହଁ ।

 ଦୂର୍ଗାପୂଜା ସରିଲେ , ନଭେମ୍ବର ମାସରେ ଆମର ଡ୍ରାମା ରିହରସଲ୍ ହେଉଥିଲା । ଫି ବର୍ଷ ମୁଖ୍ୟ ଅଭିନେତା ମୁଁ ହେଉଥିଲି । ଠିକ୍ ପଢ଼ିଲେ , ଅଭିନେତା , ଅଭିନେତ୍ରୀ ନୁହେଁ । 

 ମୁଁ ଷ୍ଟେଜରେ ଯେବେ ଏଣ୍ଟ୍ରି ମାରୁଥିଲି ନା , ହୁଲସ୍ତୁଲ ମଚେଇ ଦେଉଥିଲି । ସବୁ ଭାଇ - ଭାଉଜ , ଦାଦା- ଖୁଡୀ , କକା - କାକୀ , ମଉସା - ମାଉସୀ ସମସ୍ତେ ଏକାସାଙ୍ଗରେ ହଲ୍ଲା କରୁଥିଲେ , ହେଇ...ହେଇ...ଦେଖ ରେ ଦେଖ...ବାହାରିଲେ ବିନ୍ଧେ କଂସାରୀ । ମୋ ଚେହେରା ବାପାଙ୍କ ଭଳି ତେଣୁ ମୁଁ ମର୍ଦାନା ଲିବାସରେ ବାପାଙ୍କ ପରି ଦେଖା ଯାଉଥିଲି । ଭାଇଙ୍କର ଛୋଟ ହେଇଯାଇଥିବା ସାର୍ଟ , ପେଣ୍ଟ , ବାପାଙ୍କର ଧୋତୀ ଫତୁଆ ( ସେଫ୍ଟିପିନ୍ ଲଗେଇ ) , ସାହିରେ କୋଉ ପୁଅପିଲାଙ୍କର ପେଣ୍ଟ ସାର୍ଟ ସବୁ ମୋର କଷ୍ଟ୍ୟୁମ ଥିଲା । ଯେଉଁ ଖୁସି ମୁଁ ସେହିସବୁ କଷ୍ଟ୍ୟୁମ ପିନ୍ଧି ପାଉଥିଲି ନା ସେହି ଖୁସିର କାଣିଚାଏ କୌଣସି ସେଲିବ୍ରିଟି ମନିଷ ମଲହୋତ୍ରା ଓ୍ଵାର୍ଡରୋବ ଦେଖି ବି ପାଇ ପାରୁ ନଥିବ । 

 ମଧ୍ୟ ବୟସ୍କ ଅନୁଭବୀ ପୁକୁଲା ସାର୍ ଥିଲେ ଡାଇରେକ୍ଟର । ଯେଉଁଦିନ ନାୟକ ନାୟିକା ଆଉ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ କିରଦାର ବଛା ହେଉଥିଲା , ଆମେ ସମସ୍ତେ ଗୋଲ ଘେରରେ ବସି ଯାଉଥିଲୁ ସାର୍ ଙ୍କୁ ଘେରି । ସମସ୍ତେ ଆଶାୟୀ , ସାର୍ ତାକୁ ରୋଲ୍ କରିବାକୁ ଦିଅନ୍ତେ କି ? ସମସ୍ତଙ୍କ ଉପରେ ଏକ ବିହଙ୍ଗମ ଦୃଷ୍ଟି ବୁଲେଇ ଆଣୁଥିଲେ ସାର୍ । ଗିଦ୍ଧ ପରି ଦୃଷ୍ଟିରୁ କିଛି ବାଦ୍ ପାଇ ପାରୁ ନଥିଲା ।

 - ହଇରେ ନୀଳ , ତୋ ପ୍ୟାଣ୍ଟଟା ସିଲେଇ କରି ପାରୁନୁ ? ତ୍ରିଲୋକ ଦର୍ଶନ କରାଉଛୁ ଯେ । ଆଉ ଆଲୋ ଏ ଗୀତା , ତୋ ଜାମାରେ ବୋତାମ କାହିଁ ? ଜାମା ପିନ୍ଧି ଆସୁନାହିଁ ଆଉ ଏମାନେ ଅଭିନୟ କରିବେ ଶଃ ଶଃ ଶଃ ...ବୋଲି କହି ପେନ୍ସିଲ୍ ମୁନକୁ ଖେଞ୍ଚି ଦେଉଥିଲେ ଗୀତାର ଫୁଙ୍ଗୁଳା ପିଠିରେ । ମୋ ଚୁଡି଼ରେ ଲାଗିଥିବା ସେଫ୍ଟିପିନ୍ ରେ ତାର ଫୁଙ୍ଗୁଳା ପିଠି ଆବୃତ ହେଉଥିଲା ।

 ଆଉ ସବୁ ଚରିତ୍ର ତ ଅଦଳବଦଳ ହେଉଥିଲେ କିନ୍ତୁ ମୁଖ୍ୟ ନାୟକ ଭୂମିକାରେ ମୁଁ ସର୍ବସମ୍ମତ କ୍ରମେ ମନୋନୀତ ହେଉଥିଲି । କହିବା ମତଲବ ସେହି ରୋଲ ପାଇଁ ମୋ ପାସଙ୍ଗରେ କେହି ପଡୁ ନଥିଲେ । 

 ଏଥର "ମାଆ " ନାଟକ ମଞ୍ଚସ୍ଥ ହେବ । ମାଆ ଭୂମିକାରେ ଗୀତା , ପୁତ୍ର ଅନନ୍ତ ଭୂମିକାରେ ମୁଁ ଅଭିନୟ କରୁଥିଲି । 

 ଯୋରସୋର ରିହରସଲ୍ ଚାଲିଲା । ସମ୍ବାଦ ମୁଖସ୍ଥ କରି କରି ପାଣି ହେଇଗଲା । ମାଆ କହୁଥିଲା ,

- ପାଠଟା ଭଲା ଏଇମିତି ଘୋଷନ୍ତୁ । ନାଟକ ମୁଖସ୍ଥ କରିବା ବେଳେ ନିଦ ଆସୁନି । ହଇଲୋ , ଆଉ ପାଠ ପାଖରେ ବସୁବସୁ କାଳନିଦ ଘୋଟି ଆସୁଛି ଯେ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଢୋଳଉଛୁ ? 

 - ଆଃ , ଛାଡ଼୍ ନା ତାକୁ ,କାହିଁକି ତା ପଛରେ ଲାଗିଛୁ ? ମୋ ଝିଅ ଯାହା କରୁଛି କରୁ । ପରୀକ୍ଷାରେ ଫାଷ୍ଟ ତ ହେଉଛି ନା ।

 - ହଅ , ଫାଷ୍ଟ ନା ବାଷ୍ଟ । ଗଧ ମାନଙ୍କ ଭିତରେ ଖଚର ତ ! ଏଥର ସପ୍ତମ ଶ୍ରେଣୀ ହେଇଯିବ ଯେ। ଆରବରଷ ବୋଅର୍ଡ ପରୀକ୍ଷା ।

- ହଉ ହଉ , ଠିକ ଅଛି ।

 ଆସିଗଲା ନାଟକ ମଞ୍ଚସ୍ଥ ହେବାର ଦିନ । ଆରେ ନାଇଁ ରାତି , ରାତି । ସ୍କୁଲ ପାଖକୁ ଲାଗି ଡେଲି ମାର୍କେଟ । ମଝାମଝି ମଣ୍ଡପ ଟିଏ , ଫଳ ବେପାରୀଙ୍କ ପାଇଁ । ତାକୁ ଷ୍ଟେଜ ସଜେଇ ଦିଆଯାଏ ନାଟକ ଡ୍ରାମା ପାଇଁ । ଉପରେ ପାଲ ଟଙ୍ଗା ଯାଏ । ବହୁତ ସାଜସଜ୍ଜା ବା ତଡ଼କ ଭଡ଼କ ଦରକାର ହୁଏ ନାହିଁ । ଚଉକି ଇତ୍ୟାଦି ମଧ୍ୟ ଦରକାର ହୁଏ ନାହିଁ । ସେହିଥିରେ ତ ନାହିଁ ନଥିବା ଭୀଡ଼ । ଦର୍ଶକ ମାନେ ଯେ ଝା ଘରୁ ଅଖା ନେଇ ଆସିଥାନ୍ତି । ପୁରୁଷ ଲୋକମାନେ ତଥା ଟୋକାଟାକୁଳିଆ ମାନେ ପଛରୁ ଛିଡ଼ା ହେଇ ମଜା ନିଅନ୍ତି । କମେଣ୍ଟ ଦିଅନ୍ତି । ଆମ ପିଲା ମାନଙ୍କର ଉତ୍ସାହ ବର୍ଦ୍ଧନ କରନ୍ତି । କେହି କେହି ପଇସା ମଧ୍ୟ ଦିଅନ୍ତି ଖୁସି ହୋଇ । ବାପା ଖୋଲା ହାତରେ ସବୁ ପିଲାଙ୍କୁ ବକସିସ ଦିଅନ୍ତି । ମୋତେ ବହୁତ ଅଧିକ ପଇସା ମିଳେ ଯେ ମୋର ହୁଣ୍ଡି ଫୁଲ୍ ହେଇଯାଏ । ମୁଁ ପା ସୁପରଷ୍ଟାର !!!

  ଗ୍ରିନରୁମ୍ , ମାନେ ଗୋଟିଏ ଖାଲି ଦୋକାନରେ ଆମେ ଡ୍ରେସିଂ ପେଣ୍ଟିଂ ହେଉଥାଉ । ମୋର ହଳଦିଆ ପ୍ୟାଣ୍ଟକୁ ନାଲା ସାର୍ଟ । ସାର୍ଟ କଲାର୍ ପାଖରେ ବୋତାମ ଛିଣ୍ଡି ଯାଇଥିବାରୁ ଫୁଲଫୁଲିଆ ଫ୍ରକଟା ଝାଙ୍କୁଥାଏ । ହାଃ ହାଃ , କାର୍ଟୁନ ଲାଗୁଥିବି ନା ?? ସଜ ହେଉ ହେଉ ଡୁଙ୍ଗି ଡୁଙ୍ଗି ଦେଖୁଥାଉ କେତେ ଲୋକ ଜମା ହେଲେ । ମୁହୁରତ ଆବଶ୍ୟକ ହୁଏ ନାହିଁ । ଘରେ କାମଦାମ ସାରି ଲୋକେ ଆସି ଜମା ହେଇଗଲେ ମଞ୍ଚର ପରଦା ଉଠେ । ମୁଁ ଖୁବ୍ ଖୁସି ଥାଏ , ଏଥର ମୋ ମାଆ ମଧ୍ୟ ଆସିଥାଏ ବାପାଙ୍କ ସହିତ । ସେ ଆଗରେ ଗୋଟିଏ ଅଖା ଉପରେ ବସିଥାଏ ଚମ୍ପା ଖୁଡିଙ୍କ ସହ । ବାପା ପଛରେ ଠିଆ ହୋଇଥାନ୍ତି ।

 ଅସମ୍ଭବ ଭୀଡ଼ ।ସୋରିଷ ପକେଇବାକୁ ଜାଗା ନାହିଁ । ଏଥର ନାଟକର ନାମ " ମାଆ" ତ , ସେଇଥିପାଇଁ ବୋଧେ । ପରଦା ଉଠିଲା । ଭିଡ଼ ଭିତରୁ 'ହୋଅଅଅ ' କିନା ସମ୍ମିଳିତ ସ୍ଵର ଶୁଣାଗଲା । ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏ ସିନ ଆଗେଇ ଚାଲିଲା ।

  ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦରିଦ୍ର ବାପଛେଉଣ୍ଡ ପିଲାଟିଏ , ଅନନ୍ତ । ମାଆ ଛଡ଼ା ଦୁନିଆରେ ତାର କେହି ନାହିଁ । ପରଘରେ ଅଇଁଠା ବାସନ ମାଜି ମେଧାବୀ ପୁଅକୁ ତାର ପାଠ ପଢେଇ ଦୁନିଆରେ ବଡ଼ ମଣିଷ କରିବାର ଇଚ୍ଛା ତା ମାଆର । ଅଧ୍ୟବସାୟୀ , ମନଯୋଗୀ , କୃତସଂକଳ୍ପୀ ଥିଲେ ସୁଦ୍ଧା ପଣ୍ଡିତ ମହାଶୟଙ୍କ ମନରେ ଅନନ୍ତ ପ୍ରତି ଶ୍ରଦ୍ଧା କି ସହାନୁଭୂତି ରଞ୍ଚମାତ୍ର ନଥାଏ । ବିତ୍ତଶାଳୀ ଲୋକଙ୍କ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷାଦାନ କରି ମୋଟାଅଙ୍କର ଦରମା ନେଉଥିବା ପଣ୍ଡିତ ଆଦୌ ଅନନ୍ତକୁ ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ଇଚ୍ଛୁକ ନଥାନ୍ତି । ଅକାରଣରେ ତାକୁ ବେତ୍ରାଘାତ କରନ୍ତି ଓ କଠୋର ଦଣ୍ଡ ଦିଅନ୍ତି । ଧନୀପୁତ୍ର ମାନେ ମଧ୍ୟ ତା ପ୍ରତି ଅତ୍ୟାଚାର କରନ୍ତି । ଥରେ ମିଥ୍ୟା ଚୋରିର ବାହାନା ଦେଇ ଏପରି ନିସ୍ତୁକ ମାଡ଼ ଦିଅନ୍ତି ପଣ୍ଡିତେ ଯେ ଅନନ୍ତକୁ ମୁମୂର୍ଷୁ ଅବସ୍ଥାରେ ଘରକୁ ନିଆଯାଏ । ମାଆର କୋଳରେ ତାର ପ୍ରାଣପକ୍ଷୀ ଉଡ଼ି ଯାଏ ।

 ଅନ୍ତିମ ଭାବବିହ୍ଵଳ କାରୀ ଦୃଶ୍ୟ । ମୁଁ ( ଅନନ୍ତ ) ଗୀତାର(ମାଆ) କୋଳରେ ପଡ଼ି ଥାଏ । ପେଟ୍ରମେକ୍ସ ଲାଇଟ୍ ସବୁ କମ୍ ବେଶି କରା ଯାଉଥାଏ ମୃତ୍ୟୁର କରାଳତାକୁ ଦର୍ଶେଇବା ପାଇଁ । ଅନ୍ତରାଳରୁ ହାରମୋନିୟମରେ "ଶୋଲେ"ମୁଭିର କରୁଣ ମୂର୍ଚ୍ଛନା ଭାସି ଆସୁଥାଏ । ଗୀତା ଅତ୍ୟନ୍ତ କରୁଣ ସ୍ଵରରେ ବିଳାପ କରୁଥାଏ । ଦର୍ଶକ ଦୀର୍ଘାରୁ ମଧ୍ୟ ସୁଁ ସାଁ ଶୁଭୁଥାଏ । ମାଆ , ମାଉସୀ , ଖୁଡୀ, ଦେଠେଇ ସବୁ କାନ୍ଦୁଥାନ୍ତି । ରାତିଟା ଅତ୍ୟନ୍ତ କରୁଣ ଚିତ୍ର ପ୍ରସ୍ତୁତ କରୁଥାଏ । ନିସ୍ତବ୍ଧ ହୋଇଯାଇଥାଏ ବାତାବରଣ । କେବଳ ସୁଁ ସୁଁ , ଆଃ ଅଃ , ଚୁ ଚୁ ଶବ୍ଦ ବେଳେବେଳେ ସେ ନିସ୍ତବ୍ଧତାକୁ ଶବ୍ଦ ଦେଉଥାଏ ।

 ମୁଁ ଆଖିବୁଜି ପଡ଼ିଥାଏ ଗୋଡ଼ ହାତ ଛାଟି ଅମିତାଭ ଷ୍ଟାଇଲରେ । ଗୀତା ବାହୁନି ଲାଗିଥାଏ ଏତେ ଜୋରରେ ମୋ ମୁହଁରେ ମୁହଁ ଲଗାଇ ଯେ ମୋର କାନ ବଧିରା ହୋଇଯିବା ଅବସ୍ଥାରେ । ତା ପାଟିଟା ବି ଏତେ ଗନ୍ଧ ହେଉଥାଏ ଯେ ଆକ୍ !!! ତା ଉପରେ ତା ମାଆର ପେଟରା ସାଇତା ପୁରୁଣା ପାଟ ଲୁଗାରୁ ଯେଉଁ ବିଚିକିଟିଆ , ଉଷୁମଳିଆ ଗନ୍ଧ ! ( Height of simplicity at that time , ସାର୍ ଭାବି ନଥିଲେ ଯେ ଦରିଦ୍ର ଘରେ ପୁଣି ପାଟଲୁଗା ? ) । ମୁଁ ସବୁ ସହି ପଡ଼ି ରହିଥାଏ ସୁପର୍ ଷ୍ଟାର ହେବା ନିଶାରେ । 

  ହଠାତ ମୋ ପିଠିରେ କଣଟେ ସଲସଲ ହେଲା । ହଲଚଲ ହେବାର ଜୁ ନାହିଁ । ପିଠିଟାରେ କଣଟାଏ କାମୁଡ଼ିଲାଣି । ଏଥର କୁଆଡ଼େ ଯାଏ ମୁଁ । କର୍ଣ୍ଣଙ୍କ ଉପାଖ୍ୟାନ ମନେ ପକାଇ ଧୈର୍ଯ୍ୟର ସହ ସହୁଥାଏ ସେ ଦରଦ । କେତେବେଳେ ୟାର ବାହୁନା ଶେଷ ହେବ କେଜାଣି ? ସକାଳ ପାହିଯିବ କି ଆଉ ? ଗୀତା ମାତା ମଧ୍ୟ ଆଜି ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରି ମଞ୍ଚରେ ଓହ୍ଲେଇ ଥାଆନ୍ତି ସୁପର୍ ଏକ୍ଟର ପୁରସ୍କାର ନେବେ ପୁତ୍ର ଅନନ୍ତକୁ ପରାଜିତ କରି । 

  - ଆଆଆ , ବାପାରେ , ଏ ବାପା ଅନନ୍ତ । ତୋ ଦୁଃଖିନୀ ମାଆକୁ ଛାଡ଼ି କୁଆଡ଼େ ଗଲୁରେ ବାବୁଉଉଉଊଊ । ଓଓଓ , ସେ ପଣ୍ଡିତ ତ ଦାଉ ସାଧିଲାରେ ବାପ । ଉଁଉଁଉଁ , ମୋତେ ମାଆ ବୋଲି କିଏ ଡାକିବରେଏଏଏଏ । ଫେରିଆ ରେ ମୋ ଧନଅଅଅଅ ।

 ମୋର ଇଚ୍ଛା ହେଉଥାଏ ନିର୍ଘାତିଆ ମୁଥେ ମାରିଦେବି ତା ମୁହଁରେ । ନା , ଆଉ ନୁହେଁ , କଣ ବିଛା କି ସାପ କାମୁଡ଼ି ଲାଣି କେଜାଣି । ମିଛରେ ମରୁମରୁ ସତରେ ମରିବି ନା କଣ ? ଦରକାର ନାହିଁ ମୋର ସୁପର ଫୁପର୍ ଏକ୍ଟର । ଧଡ଼ଧାଡ଼ ଚାଦରଟାକୁ ଫୋପାଡ଼ି ଦେଇ ଉଠି ପଡ଼ିଲି ମୁଁ , ତା କୋଳରୁ ଛାଟିପିଟି ହେଇ ।

 - ମାଆଲୋ ମାଆ , କାନ୍ଦନି ଲୋ ମାଆ , ମୁଁ ତୋ ବିକଳ କାନ୍ଦଣା ସହି ପାରୁନି ଲୋ ମାଆଆଆ । ଫେରି ଆଇଲି ଲୋ ଫେରି ଆଇଲି , ଆଲୋ ମାଆଆଆଆଆ । 

 ଦର୍ଶକ ମହଲ ଆଚମ୍ବିତ ! ଇଏ କଣ ନୂଆ କ୍ଲାଇମେକ୍ସ !! ନିଶ୍ଚୁପ୍ ଗାଁ ଟା ସାରା ଫାଟି ପଡ଼ିଲା କରତାଳିରେ । ମୁଁ କି ଆଉ ଷ୍ଟେଜରେ ରୁହେ କରତାଳି ଶୁଣି ବାହାବା ନେବାକୁ ? ଗ୍ରିନରୁମ୍ ରେ ଆସି ବୁତୁରୁର ନାଲିଆ ସାର୍ଟ , ଭାଇର ହଳଦିଆ ପ୍ୟାଣ୍ଟଟାକୁ ଫୋପାଡ଼ି ଦେଲି । ପିଠିରେ ଡାହାଳିଆ ଏଡ଼େ ଜନ୍ଦାଟାଏ କାମୁଡ଼ି ଚାପିହେଇ ମରି ଯାଇଥାଏ । ମୋ ସାଙ୍ଗ ସ୍ଵପ୍ନା ତାକୁ ଟାଣି ଆଣିଲା ବେଳକୁ ଜନ୍ଦା ମୁଣ୍ଡଟା କାମୁଡ଼ି ହେଇ ରହି ଯାଇଥିଲା । ମୁଁ ଯାଇ ମାଆର କାନିକୁ ଟାଣିଲି ଘରକୁ ଯିବାକୁ । ଘରେ ଭାଇ ତାକୁ କାଇଦା କରି କାଢ଼ିଲେ । ମାଆ ଗରମ ସୋରିଷ ତେଲ ମାଲିସ୍ କଲା । 

 ବାପା ପଛରେ ଘରକୁ ଆସି ମୋ ବକସିସ ଦେଲେ କୋଳକୁ ଅଉଜେଇ ନେଇ । 

 କହିବା ବାହୁଲ୍ୟ , ସେଥର ବି ଗୀତା ସୁପର୍ ଏକ୍ଟର ପୁରସ୍କାର ପାଇ ପାରି ନଥିଲା । ଆଉ ଅନେକ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନଈ ପୋଖରୀ ଘାଟ ମାନଙ୍କରେ "ମାଆ"ନାଟକର ଚର୍ଚ୍ଚା ଚାଲିଥିଲା ।