ଯୁଗେ ଯୁଗେ ଗୁରୁ

ଗୁରୁ ଗରୀୟାନ  ଗୁରୁ ଯେ ମହାନ 

  ଯୁଗେ ଯୁଗେ ଅଛି ରହି 

ଗୁରୁ ପରଂବ୍ରହ୍ମ  ସତ୍ୟ ସନାତନ

  ପ୍ରମାଣ ରଖିଛି ମହୀ ll1||

ଅଜ୍ଞାନ ଅନ୍ଧାରୁ ଆଲୋକେ ନିଅନ୍ତି

  ଜୀବନ ନାଉରି ସେହି

ଗୁରୁ ବିନା କିଏ  ପାଇଛି କି ଯଶ

 ଏ ସଂସାରେ କହ କେହି ||2||

ଥିଲେ ଗୁରୁଦେବ ବୃହସ୍ପତି ଯୋଗୁଁ

 ଦେବେ ହୋଇଲେ ଉଦ୍ଧାର

ଅସୁରଙ୍କ ଗୁରୁ ଶୁକ୍ରାଚାର୍ଯ୍ୟ ବୋଲି

 ବହପ କେତେ ତାଙ୍କର ll3||

କଚ୍ଚଦେବଯାନୀ କଥା କେ ନଜାଣେ

  ଶୁକ୍ରାଚାର୍ଯ୍ୟ ଯାହା କଲେ

ସଂଜୀବନୀ ପାଇ ପେଟକୁ ବିଦାରି

 ଗୁରୁଙ୍କୁ ଜୀବନ ଦେଲେ ll4||

 ନାରଦଙ୍କ ଠାରୁ ଧ୍ରୁବ ପ୍ରହଲ୍ଲାଦ

  ଜ୍ଞାନର ପଥକୁ ପାଇ

 ସିଦ୍ଧି ପ୍ରାପ୍ତ ହେଲେ ମୁକତି ଲଭିଲେ

  ସରଗେ ରହିଲେ ଯାଇ ll5||

ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ଗୁରୁ  ରାମଚନ୍ଦ୍ର ପାଇଁ 

  କେତେ ଅସୁର ନାଶିଲେ

ରଘୁକୁଳ ଯଶ  ଯୁଗ ଯୁଗ ପାଇଁ

  ଏ ଧରାରେ ସେ ରଖିଲେ ll6||

ସନ୍ଦୀପନି ଗୁରୁ  ପାଇ କଳା କାହ୍ନୁ

  ଦ୍ୱାପରେ ଧନ୍ୟ ହୋଇଲେ

ଅଧର୍ମୀ ବିନାଶି   ଧରମ ପ୍ରତିଷ୍ଠି

  ନାମ ଯଶ ସେ ଥୋଇଲେ ll7||

ଏକଲବ୍ୟ ଗୁରୁ ଥିଲେ ଦ୍ରୋଣାଚାର୍ଯ୍ୟ

  ଆଙ୍ଗୁଠି ଦାନ ସେ ଦେଲେ

ସେହି ଗୁରୁ ପୁଣି  ଗାଣ୍ଡିବଧାରିଙ୍କୁ

  ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଧନୁର୍ଦ୍ଧାରୀ କଲେ ll8||

ଶଙ୍କରାଚାର୍ଯ୍ୟଠୁ  ଜଗଦଗୁରୁ ପଦ

  ଚାରିଧାମେ ରହି ଗଲା

ସନାତନ ଧର୍ମେ   ଗୁରୁପରମ୍ପରା

  ଅତୀବ ମହାନ ହେଲା ll9||

ସିକନ୍ଦର ହେଲେ  ବିଶ୍ୱର ବିଜୟୀ

  ଆରିଷ୍ଟେଟଲଙ୍କ ପାଇଁ

ଶିବାଜୀ ବହିଲେ ଛତ୍ରପତି ନାମ

  ରାମଦାସ ଗୁରୁ ଥାଇ ||10||

ରାମକୃଷ୍ଣ ଗୁରୁ  ବିବେକାନନ୍ଦଙ୍କୁ

  ବିଶ୍ୱେ ପରିଚିତ କଲେ

ଗୁରୁଙ୍କ ପ୍ରେରଣା ପାଇ ସେ କାଲାମ

  ମହାମାନବ ଯେ ହେଲେ ||11||

ଗୁରୁଙ୍କ ସେବାରେ ଗୁରୁଙ୍କ ଆଦେଶେ

  ଉପମନ୍ୟୁ ଚକ୍ଷୁ ଗଲା

ଆରୁଣୀ ଶୋଇଲା ହିଡ଼ ହୋଇ ବିଲେ

  ଗୁରୁ ଆଜ୍ଞା ପାଳି ଥିଲା ||12||

ଗୁରୁ ବିନା ଶିଷ୍ୟ  ଅଜ୍ଞାନେ ବୁଲଇ

  ଏ ସଂସାରେ ହୁଏ ବଣା

ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ ଗୁରୁଙ୍କୁ ପୂଜିଲେ ବିନୀତେ

  ହୁଏସେ ଜ୍ଞାନୀରେ ଗଣା ||13||

ରଜ ତମ ମାୟା  ଜାଲରେ ପଡ଼ି ସେ

   ମୁଗ୍ଧ ହୋଇଥାଏ ଜୀବ

ଗୁରୁଭକ୍ତି ସେବା କରିଲେ ଜୀବନେ

   ଲଭଇ ସାତ୍ତ୍ଵିକ ଭାଵ ||14||

ଶ୍ରୀଗୁରୁ ଚରଣେ  ରହିଥାଏ ଯାର

   ଅଟଳ ଭକତି ମତି

ସାଂସାରିକ କର୍ମ  ବନ୍ଧନ ଛୁଏଁନା

  ପ୍ରଭୁ ପଦେ ହୁଏ ବ୍ରତୀ ||15