ସୁଯୋଗ୍ୟ କୁମର

ଉତ୍କଳ ମାଆର ସୁଯୋଗ୍ୟ କୁମର

କାହିଁ ଚାଲିଗଲ ସରଗପୁରୀ

ତୁମ ବଳିଦାନ ସର୍ବଦା ଅକ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ

ଆମ୍ଭେ ହେଉଅଛୁ ଅଧୁନା ଝୁରି ।

ହେ ବୀର ଲକ୍ଷ୍ମଣ ତୁମ୍ଭ ପାଇଁ ଧନ୍ୟ

ହୋଇଥିଲା ମାଟିମାଆ

ଇଂରେଜ ଅଧିନ ମାଆର କଷଣ

ଥରାଇଲା ତୁମ ହିଆ ।

 

ତୁମ୍ଭେ ଦେଶଭକ୍ତି ଜନନୀର ମୁକ୍ତି

ଆଶା ଭରି ହୃଦୟରେ

ଭରିଦେଲ ଶକ୍ତି ଭୂଲି ମନୁ ଭୀତି

ଜନତାଙ୍କ ପରାଣରେ ।

ବିଦ୍ରୋହ ମଶାଲ ରାଜ୍ୟେ ଜାଲିଦେଲ

ସଂଗ୍ରାମକୁ ଦୃଢ଼ କରି

ଅସହଯୋଗର ଆନ୍ଦୋଳନ ସ୍ୱର

ବୁଣିଦେଲ ରଶ୍ମି ପରି ।

ନେତୃତ୍ବର ସୂତ୍ର ଭ୍ରାତୃତ୍ୱର ଚିତ୍ର

ଜନତାଙ୍କ ମୁଖ୍ୟ ବିତ୍ତ

ନଥିଲେ ବି ଅସ୍ତ୍ର ମୁକତିର ମନ୍ତ୍ର

ଉଚ୍ଚାରିଲେ ତୁଣ୍ଡେ ନିତ୍ୟ ।

ମାତିଲି ଥାନାକୁ ଘେରି କରିବାକୁ

ହୋଇଥିଲ ଅଗ୍ରସର

ରାମେୟା ମୃତ୍ୟୁକୁ ଲଦିଲେ ଦୋଷକୁ

ଜୟ ହେଲା ଛଳନାର ।

ଫାଶୀ ଦଣ୍ଡ ପାଇ ଦୁଃଖୀ ହେଲ ନାହିଁ

ହସି ହସି ପ୍ରାଣଦେଲ

ସାରା ପୃଥିବୀରେ ଯୋଗ୍ୟ ସୁତ ବୋଲି

ଅମରତ୍ୱ ଲଭିଗଲ ।

ହୃଦେ ପୂଜୁଥିବୁ ସଦା ଗାଉଥିବୁ

ତୁମ ବଳିଦାନ ଗୀତି

ମନେ ସ୍ମରୁଥିବୁ ମାନ ଦେଉଥିବୁ

ଭକତିରେ ମଥାପାତି ।