ଯୌବନ

ଯୌବନ ମୁଁ ତୁମକୁ ଦେଖୁଛି

ଅପୀୟ ଅତୀତର

ମୋହନ ବଂଶ ସ୍କନରେ

ବିମର୍ଷ ବର୍ତ୍ତମାନର

ସଂଦିତ ସୀତାରରେ

ଭାନୁମତୀ ଭବିଷ୍ୟତର

ନିକଶିତ ନୂପୁର ଛନ୍ଦରେ

ତୁମକୁ ମୁଁ ପାଇଥିଲି

ଆଦ୍ୟ ଆଷାଢର

ଅବଦମିତ ଆବେଗରେ ।

ଅବରୁଦ୍ଧ ଚେତନାର

ଅପ୍ରତ୍ୟାଶିତ ଉଦ୍‌ଗୀରଣରେ

ଏବେ ମୁଁ ତୁମକୁ ଖୋଲୁଛି

ଅନାହୃତ ଇତିହାସର

ଅଂତର୍ଭଦୀ ଅବଲୋକନରେ

ବିପଯ୍ୟର୍ଥ ବ୍ୟବସ୍ଥାର

ବିହିତ ପ୍ରତିବିଧାନରେ

ଉଭ୍ରାତ ଜନତାର

ସମୁଚିତ ମାର୍ଗ ଦର୍ଶନରେ ।