ତୁଷାର

ଅଟେ ଏହା ବାସ୍ତବ ନା ଦେଖଇ ମୁଁ ସପନ

ଅବର୍ଣ୍ଣନୀୟ ଦୃଶ୍ୟ ନୁହେଁ ଶଦ୍ଦେ ଆକଳନ ।

ଚତୁଃର୍ଦିଗ ଦିଶୁଛି ଧବଳ ଶ୍ଵେତ ବର୍ଣ୍ଣ

ଘରଦ୍ଵାର ଗଛପତ୍ର ସବୁ ତୁଷାରରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ।

ଉଚ୍ଚ ଉଚ୍ଚ ଗିରି ଶୃଙ୍ଗ ଦିଶେ ଧବ ଫରଫର

ବରଷୁଛି ଦିବାରାତ୍ରୀ ସର୍ବଦା ତୁଷାର ।

ଜୁଆଡେ ନଜର ଯାଏ ସଫେଦ ଦିଶୁଛି

ପ୍ରକୃତି ଏଠାରେ ଧଳା ଚାଦର ଘୋଡିଛି ।

ପିଇବାକୁ ଜଳ ନାହିଁ ଶସ୍ୟ ହେବ କାହୁଁ

କେମିତି ବଞ୍ଚିବେ ଜୀବ ସାଧନ ବିନା ତହୁଁ ?

ସୂରୁଜ ପ୍ରକାଶରେ ଉତ୍ତାପ ଜମା ନାହିଁ 

ଶୀତଳ ପବନ ଦେହକୁ ଦେଉଛି ଜମାଇ ।

ମଜା ନବାକୁ ଭିଡ଼ ଜମାଉଛନ୍ତି ପର୍ଯ୍ୟଟକ

ସବୁ ଶ୍ଵେତ ଦେଖି କହନ୍ତି ଏହା କେଉଁ ଲୋକ ?