ତୁମକୁ ପାରେନା ଭୂଲି

ତୁମେ ମୋର ସ୍ଵର୍ଗ ପୁର

ତୁମେ ମୋର ଜହ୍ନ ରାତି

ତୁମ ପାଇଁ ତୁଛ ଲାଗେ

ସୁନା ଚାନ୍ଦି ହୀରା ମୋତି ।

ସକାଳଟା ଭଲ ଲାଗେ

ତୁମେ ବସି ଥିଲେ ପାଶେ

ପରଷିଲେ ଅନ୍ନ ମୁଠେ

ଅନ୍ନପୂର୍ଣ୍ଣା ପରି ବାସେ ।

ସଂଧ୍ୟା ରାଣୀ ସାଜି ତୁମେ

ଦ୍ଵାରେ ମୋର ଜାଳ ଦୀପ

ପଞ୍ଚତୀର୍ଥ ଡାକି ଆଣ

ହୃଦୟରୁ ଲିଭେ ତାପ ।

ବାସ ରାତେ ସୁଧା ପ୍ରୀତି 

ବର୍ଷି ଯାଏ ତୁମ ପାଇଁ

ରଜନୀ ଗନ୍ଧା ସୌରଭ

ରହିଛି ତୁମରି ପାଇଁ ।