ତୁମେ ତ ନର୍କରେ ଚହଳ

ତୁମ 

ମସୃଣ କାନ୍ଥରେ,

ଏଇ ଅର୍ବାଚୀନର 

ଚିତ୍ରପଟ କାହିଁ....?

ତୁମ କାନ୍ଥ 

ଆହୁରି ଚକ୍ ଚକ୍...

ହେଲେ,

ମୋ' ଚିତ୍ରପଟରେ କାଳିମା... !!

ସେଦିନ 

କହିଥିଲ,...

ମୋ' ଚିତ୍ରରେ 

ନୂଆ ରଙ୍ଗ ଭରିଦେଵ ।

ତୁମ କଅଁଳ ତୂଳିରେ 

ତୁମ ହୃଦୟର ରଙ୍ଗ ଦେଇ

ମୋତେ ବର୍ଣ୍ଣାଢ୍ୟ କରିଦେବ...!

ସେଦିନ

ତୁମ କେଇ ପଦ

ମୋତେ 

ଆକାଂକ୍ଷିତ 

କରି ଦେଇଥିଲା... !

କଳ୍ପନାର ତାଜ୍ ଗଢିଥିଲି ।

ଆଜି 

ସବୁ ଓଲଟା ଦେଖୁଛି ।

ତୁମ ଚିକ୍କଣ କାନ୍ଥରେ 

ଆଉ କାହାର ପ୍ରତିଛବି... !

ଆଉ... 

ମୋର ଚିତ୍ରପଟ

ଦୂର ଦିକ୍-ବଳୟରୁ ଛାଡ଼ୁଛି

ଖାଲି ବୁକୁଫଟା ଆର୍ତ୍ତ ଚିତ୍କାର !

ଆର୍ତ୍ତ ଚିତ୍କାର... 

ତୁମପାଇଁ ନୁହଁ...

ମୋ' ସଂସ୍କାର ପାଇଁ...

ମୋ' ଅଭିଯାନ ପାଇଁ...

ତୁମେ ତ ନର୍କରେ ଚହଳ !