ତୁମେ କାହିଁ ଆସ

ତୁମେ କାହିଁ ଆସ ବେସୁରା ନିଦାଘ

ହୃଦୟରେ କ୍ଷତ କରି

ଜଳିଯାଏ ମନ ମଉଳେ ଏ ତନ

ଜୀବନରୁ ସୁଖ ହରି ।

ଅସରା ଶ୍ରାବଣ ହୁଅଇ ଦାରୁଣ

ନୟନରୁ ଯାଏ ଝରି

ସପନ ସଜାଇ ପଥ ଥାଏ ଚାହିଁ

ଚାତକ, ଚାତକୀ ପରି ।

ଶିଶିର ଭରା ଏ ଶୀତ ସକାଳର

ଉତ୍ତରା ପବନ ଜାଡ

ସହି ପାରୁନାହିଁ ଏ ତନୁ ମୋହର

ଭାଙ୍ଗିଯାଏ ମେରୁ ହାଡ ।

ତୁମେ କାହିଁ ଆସ ବସନ୍ତ ମଳୟ

ଚଇତି ମହକ ନେଇ

ମନେ ଭରି ଆଶା ଜୀବନ ଜିଜ୍ଞାସା

ଫେରିଯାଅ ଦୁଃଖ ଦେଇ ।

ଫଗୁଣର ରଙ୍ଗ ହୁଅଇ ବେରଙ୍ଗ

ଝରିଯାଏ ଝରାଫୁଲ

ତୋତେ ଝୁରିଝୁରି ଦିନ ଯାଏ ସରି

ମାଗି ମମତାର ମୂଲ ।

ଆସନାହିଁ ଆଉ ସାଜିବାକୁ ଦାଉ

ଅଲୋଡ଼ା ଜୀବନେ ମୋର

ଭରସା ପାଉନି ମନ ମୋ ମାନୁନି

ଚାହିଁବାକୁ ପଥ ତୋର ।