ଗୋଟିଏ ଚକୋଲେଟ୍ ଭାଙ୍ଗି ଦୁହେଁ ଖାଇବା

ଆସ ଆସ ଆସ ବାନ୍ଧବୀ ମୋ ଆସ

ଚକୋଲେଟ୍ ଦିବସରେ

ଗୋଟିଏକୁ ଦୁହେଁ ବାଣ୍ଟିକି ଖାଇବା

ରହିଥିବା ଆନନ୍ଦରେ।

ଭବ ସଂସାରରେ ବସିବା ନାଆରେ

ଭଗବାନ ନାମ ସ୍ମରି

ମିଳିମିଶି ଦୁହେଁ ସଂସାରର ଭାର

ଉଠାଇବା ଭାଗ କରି।

ଚକୋଲେଟ୍ ରସ ଯେପରି ଆହାର

ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଆମ୍ଭେ କରୁ

ସଂସାର ପୀୟୂଷ ସେପରି ଆସ୍ବାଦ

ଜୀବନରେ କଳ୍ପତରୁ।

ଚକୋଲେଟ୍ ରସ ଥରେ ହେଲେ ଶେଷ

ନଥାଏ ତା'ର ସୁଆଦ

ଜୀବନ ଆୟୁଷ ହୋଇଗଲେ ଶେଷ

ସରିଯାଏ ଜୀବ ବାଦ।