ପ୍ରଣୟର ଲହର

କହି ଜାଣିଲେ କଥା ସୁନ୍ଦର,

ଗଢି ଜାଣିଲେ ଘର ସୁନ୍ଦର,

ଦେଖି ଜାଣିଲେ ରୂପ ସୁନ୍ଦର,

ବୁଝି ପାରିଲେ ଏ ମନ ସୁନ୍ଦର |୧|

ତୁମେ ହେଲ ଫୁଲ ସୁନ୍ଦର,

ମୁଁ ହେଲି ବୁଲୁଥିବା ଭ୍ରମର,

ପ୍ରେମ ରହୁ ଆମର ମଧୁର,

ସୃଷ୍ଟି କରିବା ନୂଆ ସଂସାର|୨|

ମୋ ଆସକ୍ତି ହେଲା ଅତି ଅପାର,

ପ୍ରେମ ଆମେ କରିବା ସବୁ ପ୍ରହର,

ତୁମର ଅଭାବ କରେ ଯେ ଅଧୀର,

କେବେ କମିବନି ପ୍ରଣୟର ଲହର |୩|