ଟିକି ଜୀବଟିଏ ବାଇଚଢ଼େଇ

ଟିକି ଜୀବଟିଏ ବାଇ ଚଢ଼େଇ

       ଦେଖିଛ କାହିଁ

ଉଚ୍ଚ ଗଛ ଡାଳେ ଯତନେ ଯାଇ

        ବସା ବାନ୍ଧଇ ।

ନାରିକେଳ ତାଳ ଗଛରେ ତାର

        ଭାରି ଆଦର

ପତର ଅଳିଆ କୁଟାରେ ରଚେ

         ବସା ସୁନ୍ଦର ।

କାରିଗର ପକ୍ଷୀ ଜାତିର ବଡ଼

        କୃତି ତାହାର

ବସାର ନିର୍ମାଣ କୌଶଳ ଦେଖି

         ବିସ୍ମିତ ନର ।

ଆସୁ ଝଡ଼ ବାତ୍ୟା ବରଷା ତାର

          ନାହିଁତ ଡର

ତଳ ମୁହାଁ ଯେଣୁ ବସାଟି ପାଣି 

      ଖସେ ସତ୍ୱର ।

ଝୁଲୁ ଥାଏ ବସା କୋଠରୀ ହୋଇ

      ଥାଏ ତିଆର

ଖାଦ୍ୟ ସଂରକ୍ଷଣ ପାଇଁକି ଥାଏ

      ବ୍ୟବସ୍ଥା ତାର ।

ଥଣ୍ଟରେ ବୁଣଇ ବସାକୁ କରି

     କେଡ଼େ ସୁନ୍ଦର

ହାତ ଥାଇ ନର ନପାରେ କରି

     ଏପରି ଘର ।

ଧନ୍ୟ ହେ ଈଶ୍ୱର ବିଚିତ୍ର ତୁମ

      ଅପୂର୍ବ ଲୀଳା

ବାଇ ଚଢ଼େଇକୁ ଦେଇଛ ଦିବ୍ୟ

     ଭାସ୍କର୍ଯ୍ୟ କଳା ।

ନର ଆଜି ସାଜି ଭଗାରି ହେଲା

    ସଭିଙ୍କୁ କାଳ

ସାରିଲା ଅରଣ୍ୟ ସମ୍ପଦ ବଡ଼

    ବୃକ୍ଷ ନିର୍ମୂଳ ।

ଗାଁ ପାଖ ଆଶ୍ରା ଛାଡ଼ିଲେ ବାୟା

   ଛପିଲେ କାହିଁ

ଦୁର୍ଲ୍ଲଭ ବିହଙ୍ଗ ବିଲୋପ ହେଲା

    ଦେଖୁନୁ କାହିଁ ।