ତଥାପି ବର୍ଷା

ତଥାପି ବର୍ଷା ତୁମେ ଭାରି ଅଝଟ

ଅନୁଭୁତିର ସ୍ମୃତିରେ ତୁମେ ଏବେବି 

ମୋ ଛାତିରେ ଏଯାଏ ଲହଡି ଭାଙ୍ଗି ଚାଲିଛ ।

ତଥାପି ବର୍ଷା ତୁମେ ଭାରି ଫୁଲେଇ 

ମେଘ ସବାରୀରେ ଆସି ଭିଜେଇ ଦିଅ

ଶୁଷ୍କ ହୃଦୟରେ ଝାଉଁଳି ପଡିଥିବା ମୂର୍ଛିତ ମନକୁ ।

ତଥାପି ବର୍ଷା ତୁମେ ଭାରି ଗେହ୍ଲେଇ

ଭଲପାଇବାର ନିଆରା ପଣରେ ପାଦ ଟିପି ଟିପି 

ମୋ ଅଗଣାରେ ରିମଝିମ ନୃତ୍ୟ କରିଯାଅ ।

ତଥାପି ବର୍ଷା ତୁମେ ଭାରି ଅମାନିଆ

ଅଜାଣତେ ପଶିଆସ ଦର ଆଉଜା କବାଟ ଖୋଲି

ସନ୍ତର୍ପଣରେ ସମ୍ମୋହିତ କରି ଉଭେଇ ଯାଅ ।

ତଥାପି ବର୍ଷା ତୁମେ ଭାରି ମତୁଆଲା 

ତୁମ ସମ୍ମୋହନର ମଦିରା ପିଆଇ

ବେହୋସ କରିଦିଅ

ପୁଣି ପୁନର୍ଜନ୍ମର ମନ୍ତ୍ର ପାଣି ଛିଞ୍ଚି ଉନ୍ମତ୍ତ କରିଯାଅ ।

ତଥାପି ବର୍ଷା ତୁମେ ଭାରି ଅଲାଜୁକି ଝିଅଟିଏ

ମନାକଲାପରେ ବି ଗୁଡେଇ ତୁଡେଇ ଧାଇଁଥାଅ

ମୋତେ ହାତକରି ଆଉ ଦିଘଡି ମୋ ଅଗଣାରେ ରହିଯିବ ।

ତଥାପି ବର୍ଷା ତୁମେ ଭାରି ଅଭିମାନିନୀ

ବାଦଲକୁ ଓଢଣୀ କରି ସ୍ବାଭିମାନେ ଯାଅ ଝରି ଝରି

ମାନ ଅଭିମାନ ସବୁ ତୁମ ପ୍ରଣୟର ଯାଦୁକାରୀ ।

ତଥାପି ବର୍ଷା ତୁମେ ଭାରି ଅମୃତମୟୀ

ତୁମରି ଅମୃତଧାରାକୁ ପାନ କରି ରଜସ୍ବଳା ଧରିତ୍ରି 

ପତ୍ର ପୁଷ୍ପ ଫଳରେ ଲାଭକରେ ମାତୃତ୍ୱର ପରମ ତୃପ୍ତି ।