ସତେ କେତେ ଭଲ ସେଇମାନେ

ଅନୂଢା ଯୁବତୀ ସିଏ

ବୟସ ତା ଷୋଳ କି ସତର

କେବେ ବି ଭାବିନି ସେ ନିଜେ

ନିଜକୁ ସୁନ୍ଦର ॥

ଯେବେଠୁ କେ ଅଜଣା ଯୁବକ

କହିଦେଲା

ଆଖି ଦୁଇ ତୁମ କି ସୁନ୍ଦର 

କେଡେ ମନୋହର ?

ସେବେଠୁ ସେ ପ୍ରତିଦିନ

ଅଇନା ଆଗରେ,

ଦେଖୁଛି ତା ମୁହଁ ବାରମ୍ବାର ॥

ମାଖୁଛି ମୁହଁରେ ନାନା

ପ୍ରସାଧନୀ ଦ୍ରବ୍ୟ

ଉକୁଟି ଉଠୁଛି ତା ଓଠେ

ହସର ଜୁଆର ,

ମନେ ମନେ ଭାବୁଛି ସେ

ସତେ କେତେ ଭଲ ସେଇମାନେ,

ଶିଖାଇ ଦିଅନ୍ତି ଯେ କଳା 

ନିଜକୁ ଭଲ ପାଇବାର ॥