ମନ

ମନ ତୁମେ ଏକ ଅବୁଝା ଗଣିତ

    ବେଳ ନାହିଁ କଷିବାକୁ..

ମୋ ତ ଅଛି ଜୀବନ ସାହିତ୍ୟ 

   କାଲି ପାଇଁ ଘୋଷିିଵାକୁ...।

ମନକୁୁ ତୁମର ବୁୁଝେଇବାକୁ ଯାଇ

ଅବୁଝା ମୁଁ ରହି ଗଲି...

ଅଥଳ ସାଗରେ ମଝି ଦରିଆରେ

  ନିଜକୁ ହଜେଇ ଦେଲି ...।

ମନ ଚଢ଼଼େ଼ଇଟା ଘୁରି ବୁଲୁୁଥିଲା

  ମୁୁକ୍ତ ଆକାଶର ତଳେ..

ଚାନ୍ଦିନୀ ରାତିଟା ଭାରି ପ୍ରିୟ ତାର

   ଜୋଛନାରେ ତାରା ମେଳେ..।।