ଷଡଯନ୍ତ୍ର

କୂଟ ଓ କପଟ ରଚେ ଷଡଯନ୍ତ୍ର

ନୀଚ୍ଚ ଶତ୍ରୁ ଅବିଶ୍ୱାସୀ

ବିପଦ ଆପଦ ପଡିଲେ ଅନ୍ୟକୁ

ମୁରୁକି ଦିଏ ସେ ହସି ।

କଳ କଉଶଳ କରଇ ଦୁର୍ମତି

ପାଞ୍ଚୁଥାଏ ପରମନ୍ଦ

ସହି ପାରେନାହିଁ ଅନ୍ୟ ସୁଖଶିରୀ

ଲଗାଏ ଫନ୍ଦି ଫିସାଦ ।

ପର ପାଇଁ ଖାତ ଖୋଳେ ଅଗୋଚରେ

ଛୁରୀକା ଭୁଷେ ପିଠିରେ

କରିଦେବି ପାର କହେ ଭରା ନଈ

ମଝିରେ ବୁଡାଇ ମାରେ ।

କହେ ମିଠା କଥା କେବଳ ବଚନେ

କାମ କରେ ବିପରୀତ

ନିରୀହ ଜୀବନ ନାଶଇ ଦୁର୍ଜନ

ବିଷ କୁମ୍ଭ ପୟମୁଖ ।

ଷଡଯନ୍ତ୍ରକାରୀ ଗୋଟିଏ ମଣିଷ

ଏକ ଏକ ବିଷ ମଞ୍ଜି

ହୁଏ ଭୟାନକ କ୍ଷତିକର ବେଶୀ

ଦେଶଜାତି ଷଡଯନ୍ତ୍ରୀ ।

କରନ୍ତି ବିନାଶ ସୁନ୍ଦର ସମାଜ

ହୁଅନ୍ତି ଧ୍ୱଂସ କାରଣ

ଉନ୍ମତ୍ତ ପାଷାଣ୍ଡ ଗର୍ବ ଅହଙ୍କାରେ

ସଙ୍କଟେ ପଡ଼ଇ ଧର୍ମ ।

ସୁଦର୍ଶନ ହସ୍ତେ ପ୍ରଭୁ ଚକ୍ରଧର

ଅବତର ଧରାତଳ

ବିନାଶ ଦୁର୍ମତି ଦୁର୍ଗତି ଦୁଷ୍କୃତି

କଳଙ୍କକୁ କର ଦୂର ।

ଛିଡୁ ଦୁଷ୍ଟମୁଣ୍ଡ ଷଡଯନ୍ତ୍ର ଜାଲ

ଜଳୁ ଜ୍ୱ।ଳାମୁଖେ ବହ୍ନି

ସତ୍ୟର ଆଲୋକ ହେଉ ଉଦ୍ଭାସିତ

ଲିଭୁ ଷଡଯନ୍ତ୍ର ଗ୍ଲାନି ।