ସ୍ରଷ୍ଟା

ତୋ' ସ୍ୱପ୍ନକୁ ଭାଗକରି

ମୋ' ଗଳାରେ ହାରକଲୁ

ତୋ' ହୃଦୟରେ ରୋପିଥିଲୁ ଗଙ୍ଗଶିଉଳି

ହେଲେ, ମହକୁଛି ଏବେ ମୋ' ମନର ଅଗଣାର

ଚଉହଦୀ , ଆହାଃ ଭୂରୁ ଭୂରୁ ନିତି

ଛୁଇଁବାକୁ ଜୀବନର ଉତ୍ତୁଙ୍ଗ ହିମାଳୟ

ଗୋଟେ ଅଲଗା ସଫଳତାର ଜୀବନଧାରା ।

କେତେ ଭଲପାଇବା ପୁଣି ନିଛକପଣିଆ

କେତେ ଆନ୍ତରିକତା ସୁସମ୍ପର୍କର

ଯାହା ଲାଗେ ଐଶ୍ୱରୀୟ ଧୂମ ମିଠାମିଠା

ଜନ୍ମରୁ ମୃତ୍ୟୁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ।

ପକ୍ଷୀର କଅଁଳ ଡେଣା କେବେ ପର ଧରିବ

ଚଂଚୁରେ ଭରିବ ଟିକେ ଟିକେ ଦାନା

ଉଡିବ ଦୂର ନୀଳ ଆକାଶକୁ ଛୁଇଁବା ପାଇଁ

ଜହ୍ନ ଆସି ଧରାଦେବ ତା ଧନ/ ସମ୍ପତ୍ତିପାଇଁ ।

ଯେତେ ଉଚ୍ଚ ହେଲେବି ପାହାଡ଼ '

ଯେତେ ଅଗଭୀର ହେଲେବି ସମୁଦ୍ର ,

ଯେତେ ପ୍ରଖର ହେଲେବି ବଂଛିବାର ସୁଅ,

ସବୁ ଯେମିତି କଅଁଳ ଶିଶୁଟିପରି

ସର୍ଵସଂହା ମା" ମାଟିଠୁ ବଡ଼ ସେ ଦେବୀପାଇଁ

ସୃଷ୍ଠିର ଆଦ୍ୟକର୍ତ୍ତା ଆକାଶ ବୁକୁରେ ,

କାରଣ ସେତ ତାଠୁ ବଡ ଲମ୍ବିଛି ଚାଲିବାକୁ

ଛାତିତା ସୁଦୂର ପ୍ରସାରି

ଭୂମିରୁ ଭୂମା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ।

ତେଣୁ , ହଜିଯିବା ତା' ହସକାନ୍ଦେ

ସେ ଵୋହୂ ଚୋରି ହେଉ ଅବା

ଲୁଚକାଳି ଜୀବନର

ତା' ବିଶାଳ ପଣତ କାନିରେ

ଲୁଚିଯିବି ଖୋଜିଲେ ଯେ' ଖୋଜୁଥାଉ

ପାଇବନି ମୋତେ ,

ଘରେ ଯେଣୁ ଲାଗିଛି ମୋ ସ୍ରଷ୍ଟାର

ଆଉ ଗୋଟେ ଲୁୁହାର ଜାଉଁଳି କବାଟ ।

ଵାଲ୍ୟମ୍ବା , ଢେଙ୍କାନାଳ ।