ମାଆ ପାଇଁ ପଦେ

ମହୋଦଧି ପରି ହୃଦୟ ଯାହାର

ସ୍ନେହ ପ୍ରେମ ପ୍ରୀତି ଭରା

ଧନ୍ୟ ସେହି ନାରୀ କରୁଣା ଆଶିଷେ

ମହୀମଣ୍ଡଳରେ ହୀରା ।

ଜନନୀ ଭଗିନୀ ଜାୟା କନ୍ୟା ରୂପେ

ସେନେହ ବରଷି ଦିଏ,

ଯୁଗେ ଯୁଗେ ସିଏ ଚୀର ଵନ୍ଦନୀୟା

ଗରଵରେ ମଥା ନୁଏଁ ।

ନୀଳ ଢେଉ ପରି ତା ଭଲପାଇବା

ବିଵେକ କୁ ଛୁଇଁ ଯାଏ

ତା'ର ପରସ ରେ ଉତ୍ଫୁଲିତ ମନ

ଚରଣ ଵନ୍ଦନା ଗାଏ ।

ତା' ଶୀତଳ ସ୍ପର୍ଶେ କୁରୁଳି ମୁଁ ଉଠେ

ଦୁଃଖ ମୋର ସରିଯାଏ

ଯେତେ ମନଦେଇ ତାହାକୁ ସେଵିଲେ

ପ୍ରତିଦାନେ କିଛି ନୁହେଁ ।

ନିତ୍ୟ ସେଵାକରି ଦିଵ୍ୟ ଗଙ୍ଗା ପରି

ପାପ ,ତାପ ଧୋଇଦିଏ

ନିଜ ପଣତରେ ଘୋଡେଇ ଧରିଲେ

କାହାକୁଵା ଭୟଥାଏ ।

ପୂଣ୍ୟ ଆତ୍ମାଟିଏ ଦଇଵ ଗଢ଼ିଛି

ସଂସାର ମଙ୍ଗଳ ପାଇଁ

ନିତି ଜଳି ଜଳି ସଳିତା ପରାୟେ

ସଭିଙ୍କୁ ଆଲୋକ ଦେଇ ।

କରୁଣାର ଦେବୀ ସନ୍ତାନ ପାଇଁ କି

ଅମୃତର ଧାରା ନେଇ

ଧରଣୀ ସମାନ ସର୍ବସଂହା ସେଇ

ତା'ର ସମ କେହି ନାହିଁ ।

ଯୁଗେ ଯୁଗେ ତୁହି ଜନମଦାୟିନୀ

ଆ'ସୁଥା ମରତ ଭୂଇଁ

ତୋ କୋଳେ ଜନମି ବାତ୍ସଲ୍ୟ ପ୍ରେମରେ

ମଥା ଥୋଇ ଯାଏ ଶୋଇ ।

ମୁଁ ହତଭଗା ମାଆର ମମତା

ସୁଖଟିକେ ପାଇଲିନି

ସେଥିପାଇଁ ଝୁରି ନିରୋଳେ କାନ୍ଦୁଛି

ସଦା ତୋର ଗୁଣଗାଇ ।

ମାଆ ସୁଖ ସିନା ଅମୃତ ପରାୟେ

ଆଉ ସବୁ ଲାଗେ ପିତା

ମାଆ ପାଖେଥିଲେ ସଂସାର ଭିତରେ

ସନ୍ତାନ ଜଗତ ଜିତା ।

ବାଲ୍ୟମ୍ବା, ଢେଙ୍କାନାଳ

ମୋ: ୯୪୩୮୧୧୪୩୬୮