ଦଶହରା ଏକ ଆହ୍ବାନ

ଏଇ ଦେଖ ମା' ମହିଷାସୁର 

କେମିତି ହସୁଛି 

ମନରେ, ଧନରେ , ଅବିବେକୀ ପାପୀର ଜୀବନ ଯୌବନରେ ।

ତୁ ଆସୁଛୁ ମା ' ପ୍ରତିବର୍ଷ ଧରି ଖଣ୍ଡା ଖର୍ପର ସିଂହ ପୃଷ୍ଠେ ହୋଇଣ ସବାର 

ବଧିଣ ମହିଷାସୁର ହେଲେ 

ଦଶହରା ବାସି କାହିଁ ହୁଏ ନାରୀ ନିର୍ଯାତନା , ନାରୀର ଲାଗେ ଅସାର।

ଦେଖ କେମିତି କାନ୍ଦୁଛି ସେ କୁନି ଝିଅ ଯାହାର ଚିରିଯାଇଛି କିଛି ଅଘଟଣ ପରେ ପୋଷାକ,

ଦେଖ କେମିତି ସେ ଅଭାଗୀ ନାରୀଟି କାନ୍ଦୁଛି ବାହୁନି ଯେବେ ହେଲା ବଳତ୍କାର ।

ଦେଖ କେମିତି କାନ୍ଦୁଛି ଅଶୀ ବର୍ଷର ବୁଢ଼ୀ ମା' ଖାଇବାକୁ ଦେଉନି ପୁଅ ତା'ର ଖୁଆଉଛି ବିଧା ଗୋଇଠା ଯନ୍ତ୍ରଣା ଜହର ।

ଦେଖ ମା' ମୋ ଝିଅ ଆଉ ମଙ୍ଗୁନି ଯିବ ବିଦ୍ୟାଳୟ 

ବାଟରେ ଜଗି ବସୁଛି ଯେଣୁ ମନ୍ତ୍ରୀ ପୁଅ ଚରିତ୍ରହୀନ ନାଗର ।

କାଲି ଯୌତୁକ ରାକ୍ଷସ କବଳରେ ଆତ୍ମା ହତ୍ୟା କରିଛି କାହା ଭଉଣୀ

ଗରିବ ଘରର କନ୍ୟା 

ବାପା ମାଙ୍କ ଆଖିରୁ ଝରି ଆସେ ଲୁହର ବନ୍ୟା ।

ଯେତେ କହିଲେ କମ ହେବ ମା' କନ୍ୟା ଭୃଣ ହତ୍ୟା , ନାହିଁ ଆବାହାନ ଘରକୁ ଆଉ ଦୁହିତା

ଲାଗୁଚି ସଭିଙ୍କୁ ଏବେ ସିଏ ପିତା ,

ମିଳୁଛି ଶବ ଦଷ୍ଟବିନରୁ ଦେଖେ ଲାଗିଛି 

ନାହି ନାଡ଼ ଫିତା ।

କେବେ ମରିବ କହ ମା' ସେ ମହିଷାସୁର 

ଯିଏ ହୋଇଛି ଆମ ମନ ,ଆତ୍ମା ,ବିବେକରେ ସବାର ,

ତେଣୁ କରେ ଆବାହନେ ପୂଜା ଆଉ ଡେରିକାହିଁ ଅଦୃଶ୍ୟ ସେ ଅସୁରକୁ କର ହତ୍ୟା।

ଜୟ ମା' ଦୁର୍ଗା !

ଜୟ ମା' ଦୁର୍ଗା !