ସ୍ପର୍ଶ

ଶୀତ ଶୀତ ବୋଲି ପଡୁଛି ହୁରି

 ସବୁଠି ତାରି ସ୍ପର୍ଶ

ଗାଁ ଠୁଁ ସହର ସବୁ ଥର ଥର

 ଖୋଜନ୍ତି ଉଷୁମ ପରସ l

ଉମେଇ ଏବେ ପଡିଲାଣି ଖୋଜା

    ଦୁଲୁକାଇ ଦେବେ ନିଆଁ

ହାତ ପାଦ ସେକି ଦେଇ ଥରେ

     ଟିକିଏ ମୁକତି ଆହା l

ଶୀତର ଦାଉ, ଥରିଲା ଓଠରେ

   ଗରମ ଚା'ର ସ୍ପର୍ଶ

ଅନନ୍ଦେ ଭ୍ରମେ ସୁନ୍ଦର ପ୍ରଭାତେ 

   ଲାଗଇ ସବୁ ସରସ l

ଘାସ ଗାଲିଚାରେ ଝଲମଲ କରେ

     ଟିକିଟିକି ଶିଶିର ବିନ୍ଦୁ

ଶୀତୁଆ ରାତିରେ ନିର୍ମଳ ଆକାଶେ

    ହସି ହସି ଚାହେଁ ଇନ୍ଦୁ l